Ambrowiec amerykański Liquidambar styraciflua   ·  Ambrowiec balsamiczny

Drzewo w ojczyźnie dorasta do 45m wysokości (!), w Polsce jednak nie przekracza 25m wysokości o 18m średnicy, co i tak stanowi imponujący wynik.

W naszym klimacie roślina nieczęsto zawiązuje owoców, bardzo podobnych do tych, spotykanych u platanów, które pojawiają się pod koniec lata i w większości pozostają przez całą zimę, niczym ozdoby choinkowe na świątecznym drzewku.

Młode okazy początkowo wytwarzają wyraźnie stożkowatą koronę, która z czasem przybiera owalny kształt. Rośliny, które często przemarzają, przybierają krzaczastą formę, gdyż gatunek dobrze odbija od korzeni (podobnie jak u tamaryszków drobnokwiatowych).

Ambrowce najatrakcyjniej jednak prezentują się jesienią, kiedy to na jednym drzewie pojawiają się liście w kolorach od żółtego, przez pomarańczowy, czerwony i bordowy, aż do fioletowego, tworząc cieniowaną mozaikę jesiennych barw.

Ambrowce, to drzewa miejsc słonecznych, gdyż tylko w takich warunkach jesienią liście wybarwią się w tak wielu kolorach. Egzemplarze posadzone w półcieniu staje się mniej atrakcyjne.

Rośliny dobrze jest sadzić w miejscach osłoniętych od wiatrów, gdyż ochroni, to zwłaszcza młode osobniki przed przemarzaniem.

Starsze egzemplarze są bardziej odporne na niekorzystne warunki klimatyczne i bez problemu zimują w zachodniej i centralnej części Polski. Młode rośliny należy solidnie osłonić i zakopczykować, gdyż w razie siarczystych mrozów, gdy górna część rośliny przemarznie, z zabezpieczonych korzeni powinny wiosną odbić młode pędy.

Drzewa preferują stanowiska o wyższej wilgotności, na glebach żyznych i próchniczych, rośliny nie nadają się na jałową piaszczystą glebę, z której często wypadają.

Przy pielęgnacji ambrowca należy pamiętać o pH podłoża, ważne by nie było zbyt wysokie (zalecane lekko kwaśne, ewentualnie obojętne), gdyż wtedy padają one ofiarą chlorozy.

Cięcie ogranicza się do zabiegów sanitarnych usuwających martwe lub chore gałęzie.

Roślina ze względu na swoje duże rozmiary i niezwykłą dekoracyjność jesiennych liści polecane jest do sadzenia jako okaz soliterowy, gdzie będzie dobrze widoczne i uwydatni swoje piękno.

W parkach i ogrodach krajobrazowych roślinę można sadzić w luźnych kompozycja z innymi drzewami takimi jak buki pospolite w podstawowej formie lub odmianie 'Pendula', kaliną angielską, leszczyną pospolitą 'Aurea', cisem pośrednim 'Hicksii' lub sosnami: limbą czy czarną 'Green Rocket'.