Bodziszek żałobny to doskonała roślina okrywowa nadająca się na cieniste rabaty. Nie jest zbyt wymagający, a prócz kwiatów w oryginalnym ciemnym zabarwieniu, odmiana posiada ozdobne nakrapiane liście.
Ciekawym elementem są nie tylko charakterystyczne purpurowe kwiaty, ale również nakrapiane liście. Roślina, mimo iż kwitnie niezbyt długo, pozostaje dekoracyjna przez cały okres wegetacji.
Wygląd
Bylina dorastająca do ok. 80cm wysokości. Liście są głęboko powcinane, podzielone na 7-9 klap. Posiadają bardzo ciekawe zdobienie: na zielonym tle występuje ciemny pierścień w centralnej części.
Jesienią przebarwiają się na pomarańczowożółto.
Kwitnienie przypada w okresie późnej wiosny, kwiaty w kolorze ciemnej
purpury a nawet czerni osadzone są na długich szypułkach.
Stanowisko i uprawa
Bodziszek żałobny ma bardzo małe wymagania, wytrzymuje
suszę i nie jest żarłoczny. Posiada duże zdolności adaptacyjne. Będzie rósł w każdej przepuszczalnej średnio
żyznej ziemi, ważne, by nie była ona zbyt mokra. Lubi podłoże umiarkowanie
wilgotne, ale znosi także te suchsze.
Mimo iż najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym, to może rosnąć także w półcieniu czy nawet cieniu.
Jego wyjątkowość polega na tym, że jest jedną z kilku dostępnych roślin, która może rosnąć w "suchym" cieniu: czyli na stanowisku cienistym, gdzie panuje niska wilgotność gleby (takie warunki często panują po północnej stronie zadaszonych budynków).
Bujnie rosnącą bylinę łatwo jest rozmnożyć poprzez podział.
Zastosowanie
Bodziszki nadają się do kompozycji naturalistycznych i na rabaty kwiatowe. Bylina ta jest bardzo atrakcyjna ze względu na rzadko spotykany kolor kwiatów - czarnofioletowy mieniący się purpurą.
Bodziszek żałobny 'Samobor' to ładnie komponuje się z biało obrzeżonymi funkiami ('Crispula') lub brunerami wielkolistnymi ('Variegata', 'Langtress'). Może być ciekawym elementem w cienistych zakątkach, sąsiadując z tawułkami Arendsa, parzydłem leśnym lub bergenią sercowatą.
Anna Noszka
