Cis pośredni Hillii Taxus media Hillii

Cis pośredni 'Hillii' to spory, bo 3-4m, okaz, który za młodu posiada wąski, kolumnowy pokrój, z czasem rozrasta się na boki. Po 10 latach osiąga 1,5 do 2m wysokości.

Z wiekiem staje się szerokokolumnowy czy nawet odwrotnie stożkowaty: góra jest znacznie szersza od podstawy. Starsze rozrośnięte iglaki wyglądają jakby były złożone z kilku mniejszych roślin posadzonych blisko siebie.

Na wyprostowanych, rosnących niemal pionowo gałęziach igły ułożone są dookoła gałązki - co daje efekt "nastroszenia". Te na dolnych, bardziej poziomych gałęziach, wyrastają już klasycznie - płasko - w podwójnym rzędzie.

Igły są miękkie, ciemnozielone i błyszczące na górnej warstwie, a matowe i jasnozielone od spodu, osiągając długość od 2,5 do 3,5cm.

Jest to odmiana męska - nie zawiązuje czerwonych, dekoracyjnych, lecz trujących owoców.

Cis pośredni jako mieszaniec dwóch gatunków posiada większą odporność na niskie temperatury niż popularny cis pospolity, dlatego z powodzeniem możne być sadzony na terenie całego kraju.

Gleba, na której rosną te drzewa powinna być bogata w wapń, żyzna, próchnicza, przepuszczalna i stale wilgotna.

Jest to odmiana, która dobrze rośnie zarówno w słońcu, półcieniu czy całkowitym zacienieniu, choć stopień nasłonecznienia ma wpływ na wzrost i pokrój rośliny. Egzemplarz posadzony w słońcu czy półcieniu posiadają wierzchołki stojące "na baczność", natomiast te rosnące w cieniu mają tendencję do rozchylania się na boki. Najlepiej wyglądają więc rośliny rosnące w pełnym słońcu - są proste, gęste i zwarte.

Drzewa najlepiej czują się w bliskim sąsiedztwie zbiorników wodnych, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza.

Rośliny rosnące na słonecznym stanowisku i jałowej glebie wymagają częstego zraszania w porannych lub wieczornych godzinach.

Nie należy obawiać się uprawy cisa ponieważ jest to roślina, która dostosuje się do warunków panujących w większości ogrodów, lecz trzeba się liczyć z tym, że posadzona w innych niż ulubione warunki jest bardziej podatna na ataki chorób i szkodników.

Odmiana dobrze znosi zanieczyszczone miejskie powietrze.

'Hillii' ze względu na swój zwarty, kolumnowy pokrój, bardzo dobrą regenerację po cięciu oraz pełną mrozoodporność odmiana szczególnie polecana jest do stosowania na zimozielone żywopłoty w naszym klimacie, zarówno te strzyżone jak i nieformowane. Jeśli zdecydujemy się na taki ciemnozielony, żywopłot w naszym ogrodzie, sadźmy rośliny w rzędzie w 30-40cm odstępach.

Jeśli chcemy stwożyć rabatę z udziałem cisa pośredniego 'Hillii', wybierajmy rośliny o podobnych wymaganiach siedliskowych i wilgotnościowych. W pełnym słońcu, na wilgotnej i obojętne (lub zasadowej) glebie, obok naszego cisa dobrze będą się czuły okazałe kaliny japońskie (strefa 6A) czy bardziej wytrzymałe na chłód kaliny koralowe. Do tego dodać można ulubione berberysy, tawuły oraz irgi, tworząc całoroczną, kolorową rabatę, której poświęcimy niewiele czasu.

Wielbiciele bylin mogą dosadzić do rabaty liatre kłosową, tojeść kropkowaną czy kolorowe kosaćce.