Cyprysiki Lawsona to lubiane i powszechnie stosowane rośliny, często mylone są z bardzo podobnymi do nich tujami (żywotnikami). Cyprysiki w odróżnieniu jednak od tuj wymagają zacisznych stanowisk, są bowiem mniej mrozoodporne. Wśród tuj nie znajdziemy tak ładnie na niebiesko wybarwionej odmiany, jaką jest niewątpliwe 'Pembury Blue'.
Wygląd
'Pembury Blue' to stożkowata odmiana cyprysika, dość szybko rosnąca: w ciągu roku przyrasta od 20 do nawet 30cm. Dlatego 10-letnie egzemplarze osiągają więc już 3m wysokości z docelowych 10m.
Młode egzemplarze z początku mają raczej luźną koronę, która z wiekiem się zagęszcza. Starsze iglaki posiadają naturalnie zwarty, stożkowy pokrój, który zawdzięcza płaskim, u góry rosnącym pod ostrym kątem pędom, a u dołu rośliny - niemal poziomo.
Łuski pokrywające pędy są delikatne i obustronnie pokryte srebrnym nalotem. Roślina posiada intensywny stalowy lub szaroniebieski kolor (hodowcy zgodnie przyznają, że jest to najlepiej na niebiesko wybarwiona odmiana cyprysika Lawsona), który utrzymuje przez cały rok.
Stanowisko i uprawa
Cyprysik - to wbrew powszechnej opinii - dość wymagającą roślina: preferuje osłonięte od wiatru, dobrze oświetlone stanowiska z wilgotną, przepuszczalną i żyzną glebą.
Odczyn pH podłoża może się wahać od obojętnego po lekko kwaśne.
Mimo iż gatunek jest często stosowany w miastach, to nie przepada on za suchym, zanieczyszczonym miejskim powietrzem oraz zasolonym podłożem (przy chodnikach i drogach).
Roślina poradzi sobie też na przeciętnej (nie piaszczystej) glebie ogrodowej, także w półcieniu, ale wtedy musimy się liczyć z faktem, że egzemplarz będzie wolniej rósł, może też gubić igły.
Cyprysik wybitnie nie lubi przesuszania, co jest szczególnie ważne w czasie bezśnieżnej zimy, gdy może występować zjawisko suszy fizjologicznej.
Roślina jest mrozoodporna na zachód od Wisły.
Zastosowanie
Rośliny prócz tego, że są chętnie stosowane do tworzenia zimozielonych, nieformowanych i formowanych żywopłotów, doskonale sprawdzą się w większych kompozycjach ogrodowych.
Srebrzysty odcień ich łusek pięknie będzie kontrastował z żółtą barwą takich roślina jak: berberys Thunberga 'Tiny Gold' lub 'Bonanza Gold', krzewuszki 'Olympiade' czy jałowca pospolitego 'Depressa Aurea' oraz z bordowymi liśćmi: pęcherznicy kalinolistnej 'Diabolo', krzewuszki cudownej 'MINOR BLACK' i rozchodnika olbrzymiego 'Matrona'.
Barwną kompozycję można wzbogacić różami okrywowymi, bodziszkami i czyśćcem wełnistym, a w cienistych zakamarkach drzew i krzewów funkiami, jasnotą i brunnerą.
Iglak doskonale nadaje się również do tworzenia kompozycji z samych roślin iglastych, a formowany w równe trójkąty, kule i stożki - jako zimozielony element ogrodów formalnych.
Ciekawostka
Nazwa odmiany pochodzi od miejscowości, w której została wyhodowana. Było to w latach 60. XX wieku we wschodniej części Wielkiej Brytanii - w Pembury.
Anna Noszka
