Lilak pospolity Prof. Hoser Syringa vulgaris Prof. Hoser

Roślina jak większość lilaków zakwita w maju wytwarzając 30cm stożkowate kwiatostany złożone z wielu drobnych pachnących kwiatuszków.

U odmiany 'Prof. Hoser' cechą charakterystyczną są fioletowoniebieskie kwiaty, które z upływem czasu zmieniają kolor na jasnofioletowy.

Kwiaty są pełne (podwójne) o lekko poskręcanych płatkach i silnie pachnące.

Roślina prócz atrakcyjnych kwiatów, posiada charakterystyczne dla lilaków sercowate liście, które pojawiają się wraz z kwiatami i zdobią krzew jeszcze długo po tym, jak ten przekwitnie.

Krzew naturalnie posiada luźny, dość malowniczy pokrój, a fakt że dobrze znosi cięcie (choć trzeba wykonać je w odpowiednim terminie, by nie pozbawić się przyszłorocznych kwiatów – patrz cięcie) sprawia, że możemy nadać mu bardziej geometryczną formę.

Roślina nadaje się zdecydowanie do słonecznych stanowisk z wilgotną glebą, którą lilaki uwielbiają tak samo jak róże. Podłoże nie powinno być jednak zbyt mokre i ciężkie.

Dzikie formy lilaków są w stanie rosnąć na nieurodzajnej ubogiej i suchej glebie. Odmiany ozdobne preferują jednak stanowiska wilgotne, a ich nawożenie pobudzi roślinę do wzrostu i krzewienia się po cięciu oraz oczywiście obfitego kwitnienia.

Jeśli nie będziemy nawozić tej rośliny, ta i tak będzie ładnie rosła w naszym ogrodzie, ale efekt może nie być tak spektakularny.

Okazy, które kupujemy w szkółkach często są roślinami szczepionymi (nisko, przy korzeniu) na bardziej wytrzymałych podkładkach. Dlatego może się zdarzyć, że od korzeni będą odbijały tzw. dziki (długie, proste silne młode pędy wyrastające u nasady krzewu).

Trzeba je bezwzględnie usuwać, ponieważ może się okazać, że podkładka zagłuszy naszą odmianę szlachetną i zamiast pięknych kwiatów 'Prof. Hoser' zakwitnie nam coś zupełnie innego.

Dlatego, że roślina jest dość wysoka i atrakcyjna głównie wiosną, powinniśmy ją sadzić jako tło dla innych roślin.