Ogórecznik lekarski Borago officinalis

Ogórecznik to średniej wysokości roślina jednoroczna, która wytwarza sztywne, puste w środku i mocno rozgałęzione łodygi zakończone niebieskimi kwiatami.

Kwiaty pojawiają się od czerwca do lipca i jak cała roślina pokryte są szczeciniastym kutnerem, przydającymi mu specyficzny wygląd.

Liście tworzą zwarte kępy, są liczne, lancetowate i szorstkie w dotyku - a młode chętnie wykorzystywane do sałatek.

Roślina nie jest trudna w uprawie i nie wymaga dużo opieki z naszej strony.

Ogórecznika należy wysiać w słonecznym miejscu na przepuszczalnym podłożu, bogatym w wapń, a co za tym idzie o wyższym pH.

Roślina preferuje umiarkowanie wilgotne podłoże, choć bardzo dobrze radzi sobie z utrzymującymi się suszami. Nie wymaga bardzo żyznych gleb i dobrze radzi sobie na przeciętej glebie ogrodowe, bez dodatkowego nawożenia.

Ogórecznik bardzo łatwo się sam rozsiewa, więc jeśli nie chcemy by wymknął nam się z rabaty, usuwajmy regularnie przekwitłe kwiatostany, tak by nie zawiązały nasion.

Roślina świetnie wkomponuje się w wiejską kwitnąca rabatę razem z nasturcjami, lebiodkami, nagietkami oraz floksami wiechowatymi i aksamitka wzniesioną 'Albatros'.

Innym zestawieniem, w którym ogórecznik się odnajdzie jest to prowadzone w angielskim romantycznym stylu, gdzie obok ogórecznika pojawić się mogą róże, kocimiętki Fassena, szałwie mszone 'Rose Queen' oraz przywrotniki ostroklapowe.

Roślinę można z powodzeniem wyziewać na obierzach warzywniaków, gdzie nie tylko będą stanowiły ozdobę, lecz będą odstraszały szkodniki.