Jest to prosta w uprawie roślina późnego lata, która pochwalić się może długim kwitnieniem. Zaletą tej wysokiej rośliny są też sztywne pędy - w przeciwieństwie bowiem do wielu innych "strzelistych" bylin - nie wymaga podpór.
Wygląd
Sadziec purpurowy posiada wybarwione na czerwono proste pędy dorastające do 2m wysokości, na szczycie których od lipca do września pojawiają się ciemnoróżowe kwiaty zebrane w okazałe baldachogrona. Kwitnie długo a posadzony w grupie będzie stanowić intensywną kwiatową plamę.
Liście są ciemnozielone, eliptyczne, ostro zakończone, ząbkowane na brzegach.
Stanowisko i uprawa
Roślina lubi glebę żyzną i wilgotną, ale przepuszczalną, stanowisko słoneczne lub lekko ocienione. Preferuje gleby wapienne, jest jednak tolerancyjna względem pH gleby.
Jest prosta w uprawie: zdrowa i całkowicie mrozoodporna. Pędy ma na tyle sztywne, że nie trzeba ich podwiązywać do palików.
Zastosowanie
Tak dużą bylinę warto sadzić w kompozycjach w krzewami i jako tło dla średniej wielkości bylin. Wysokie sztywne pędy pasować będą do stylu naturalistycznego.
Ładnie będzie się prezentować z roślinami drugiej połowy lata: jeżówką purpurową, odętką wirginijską, przegorzanem, liatrą kłosową.
Można posadzić ją w towarzystwie hortensji bukietowej 'Vanille Fraise', której przebarwiające się na różowo kwiaty korespondować będą z ciemnoróżowymi baldachogronami sadźca.
Lubiąca wilgoć roślina sprawdzi się nad wodą w kompozycji z wysokimi trawami, np. miskantem chińskim o czerwonych pióropuszach (jak 'Ghana', 'Malepartus' czy 'Rotsilber') lub prosem rózgowatym ('Rotstrahlbusch').
Ciekawostki
Sadziec jest rośliną miododajną - zwabi do naszego ogrodu pszczoły i motyle. Kwiaty sadźca wykorzystywane są we florystyce.
Anna Noszka
