Tamaryszek drobnokwiatowy Tamarix parviflora

Tamaryszek to krzew dorastający do 4 m wysokości i szerokości o nieczęsto spotykanej ażurowej formie, któremu nadają lekkości drobne igiełkowate liście na cienkich powyginanych gałązkach.

Tamaryszek jest niezwykle atrakcyjny w maju. Gdy zaczyna kwitnąć, wygląda jak puszysty różowy obłok, ponieważ wszystkie pędy są szczelnie pokryte bardzo drobnymi, lecz gęsto ułożonymi kwiatami.

Z czasem pod koniec maja, kwiaty zostają wyparte przez delikatne, igiełkowate liście, które utrzymują się do listopada. Jesienią, zanim opadną, drobne liście przebarwiają się na żółto.

Młode rośliny przypominają rozłożysty krzew, starsze egzemplarze rosnące w cieplejszych rejonach Polski przybierają postać niewysokiego drzewa.

Mimo delikatnego wyglądu jest to bardzo wytrzymała roślina, która doskonale znosi suszę i zasolenie gleby.

Tamaryszek radzi sobie nawet na bardzo ubogich glebach, potrafi rosnąć na czystym piachu. Z powodu tych właściwości, krzew nadaje się do stosowania w zieleni miejskiej. 

Jedynym wrogiem rośliny bywa mróz, ale na wiosnę, po ścięciu przemarzniętych pędów - nawet nisko nad ziemią - roślina ładnie odbija i dalej rośnie. Choć z cięciem należałoby się powstrzymać, bo krzew dość późno rusza z wegetacją.

Tamaryszki wytwarzają pąki kwiatowe na pędach dwuletnich. Gdy planujemy przyciąć roślinę (patrz cięcie), by ją zagęścić lub zredukować rozmiary, najlepiej zrobić to, gdy roślina przekwita i uciąć tylko te gałęzie, na których były kwiaty.

Taki zabieg zapewni osiągnięcie zamierzanego celu oraz nie pozbawi nas dekoracyjnego kwitnienia w roku następnym.

Idealne miejsce dla tej rośliny to stanowisko w pełnym słońcu na obojętnej lub alkalicznej glebie, gdzie nie będą zacieniały jej inne rośliny.

Roślinę możemy sadzić w rzędach np. wzdłuż drogi, gdzie wiosną będzie tworzyła różowy szpaler lub jako soliter.

Jeśli marzy nam się całosezonowa kompozycja z tamaryszkiem posadźmy w jego towarzystwie berberysa Thunberga 'Admiration' o ozdobnych bordowo-żółtych liściach, rozłożystą pęcherznicę kalinolistną lub kwitnącą (również w maju) kalinę angielską.

By rabata była atrakcyjna cały rok dołączmy bukszpany wieczniezielone czy dobrze rosnące na glebach zasadowych jałowce płożące np. 'Glacier' czy 'Limeglow' czy jałowce chińskie lub cisy.   

Jeśli jesteśmy miłośnikami bylin dodajmy do całości czyśćca wełnistego, lawendę w róznych odmianach, mikolajki czy królujące jesienią rozchodniki okazale.