Berberys Thunberga Maria Berberis thunbergii Maria

'Maria' ma wzniesione pędy. Złoto-żółte liście są dość duże i dodatkowo dekoracyjnie karminowo obrzeżone. Młode pędy na końcach są czerwonawe.

Jesienią krzew przebarwia się na ładny pomarańczowoczerwony kolor oraz zdobi się w czerwone, podłużne owoce. Owoce te długą pozostają na krzewie, także zimą, o ile wcześniej nie zostaną zjedzone przez ptaki - są bowiem jadalne.

Niewielkie białe kwiaty pojawiają się na krzewie na przełomie maja i czerwca.

'Maria' w porównaniu do innych żółtolistnych berberysów lepiej od 'Aurea' znosi nasłonecznienie (liście nie ulegają "poparzeniom") i ma bardziej wniesione pędy, w czym przypomina 'Golden Rocket'. Ma jednak większe wymagania glebowe od 'Golden Rocket' i jest od niego większa - wyższa i szersza.

'Maria' ma większe wymagania glebowe od przeciętnych berberysów: preferuje żyzną glebę.

Stanowisko słoneczne lub półcień, dostatecznie jasne, by liście mogły się ładnie wybarwić.

Jest odporny na mróz, tolerancyjny względem pH, dobrze znosi zanieczyszczenia i cięcia formujące.

Najlepiej czuje się jednak w glebie o lekko kwaśnym pH.

Przycinanie pędów sprawia, że krzew mocniej się zagęszcza.

Krzew chętnie wykorzystywany jest do tworzenia niskich żywopłotów (formowanych i nieformowanych) na obrzeżach dużych rabat lub wzdłuż ścieżek.

Znakomicie nadaje się do tworzenia barwnych, kontrastowych kompozycji z innymi krzewami i bylinami.

W kompozycji z bylinami można połączyć go z miskantem chińskim 'Zebrinus', pomarańczowymi lub czerwonymi liliowcami oraz długowieczną tojeścią kropkowaną, której złociste kwiaty wzmocnią żółte wzniesione pędy berberysa.

Maria na pewno sprawdzi w zestawieniu z innymi berberysami, np. o półkulistym pokroju i kolorowych liściach jak 'Admiration', 'Atropurpurea Nana' lub zielonym rozłożystym 'Green Carpet'. Żółty kolor 'Marii' powtórzyć można na krzewach o innych pokroju jak tawuły, które kwitną na różowo ('Walbuma', Golden Princess').

Żółte liście 'Marii' ładnie będzie kontrastował z srebrnymi igłami niskich świerków (np. świerk biały 'Sander's Blue', świerkiem serbskim 'Nana' lub trochę większy 'Glauca Globosa'). U podnóża krzewów posadzić można płożącego tawulca pogiętego 'Crispa' o ładnych, jasnozielonych liściach i pomarańczowej szacie jesiennej.