Jarzmianka większa Sunningdale Variegated Astrantia major Sunningdale Variegated  ·  Astrancja większa

Wiosną (w drugiej połowie kwietnia) z ziemi zaczynają wyłaniać się pędy, które szybko formują zwartą 50-60cm kępę liściową. Liście wybarwiają się na zielono-kremowy kolor, posiadają pstrokaty rysunek. Są pokryte drobnymi włoskami, tworzą ładną kępę, pierzastych, mocno powcinanych, ząbkowanych, sztywnych i błyszczących liści przypominających małe liście winobluszczu. Pstrokaty rysunek na liściach najwyraźniejszy jest wiosną, później liście zielenieją i pozostają takie aż do pierwszych przymrozków, dopiero w listopadzie żółkną i zasychają - ważne by pozostawić je do wiosny, bo to ułatwia roślinie zimowanie.

Pod koniec maja ponad kępę wyrastają długie wysokie na 70-80cm, sztywne pędy, na których od czerwca do września (!) pojawiają się drobne, lecz liczne, płaskie kwiatostany w białym kolorze z lekkim różowym zabarwieniem. Kwiatostan ma kształt niewielkiego baldachu - tworzy delikatną ażurową gwiazdkę.

Jarzmianka preferuje żyzne, próchnicze gleby o lekko zasadowym (może być też obojętne pH), a jej tolerancja na słońce zależy od wilgotności podłoża. Na stale wilgotnym stanowisku roślina może rosnąć nawet w pełnym słońcu (jednak krócej kwitnie), natomiast najlepiej udaje się i kwitnie na stale, lecz umiarkowanie wilgotnym, półcienistym stanowisku. Może rosnąć też w świetlistym cieniu - czyli pod koronami drzew, na jasnym stanowisku, gdzie jednak nie docierają bezpośrednie promienie słoneczne.

Jarzmianki nie lubią skrajności, czyli zalewania korzeni przez wodę (wymagają przepuszczalnego, zdrenowanego stanowiska) oraz suszy często panującej na piaszczystych stanowiskach, gdzie szybko więdną i żółkną im liście. Należy je więc podlewać.

Jarzmianki to rodzime byliny - są więc całkowicie mrozoodporne i można je sadzić na terenie całego kraju.

Jarzmianka 'Sunningdale Variegated' ma bardzo szerokie możliwości wykorzystania, biały kolor kwiatów - pasuje zarówno do kompozycji w ciepłej tonacji, jak i w chłodnej. Jasnosmugowane liście doskonale rozjaśniają cieniste zakątki. Dla zwiększenia efektu dobrze jest sadzić ją większymi grupami, zwłaszcza jeśli chcemy zagospodarować przestrzeń pod koronami drzew.

W cienistym zakątku możemy stworzyć udaną kompozycję z brunerą 'Jack Frost', rodgersją, paprotnikiem szczecinkozębnym, niebieską funkią Siebolda i turzycą sztywną 'Aurea'.

Jarzmianki dobrze wyglądają też połączone z trawami ozdobnymi jak rozplenice japońskie czy karłowe odmiany miskantów ('Apache' lub 'Yakushima Dwarf'). Możemy dołączyć bodziszki korzeniaste czy irysy syberyjskie.

Jeśli pragniemy bardziej słonecznej, ciepłej tonacji, wybierzmy przywrotnika ostroklapowego, białą szałwię omszoną ('Adrian') czy krwawnika 'Moonshine'. Sadząc jarzmiankę na słońcu, starajmy się tak uplasować ją na rabacie, by większe rośliny jednak lekko ją ocieniały - jasny margines może być poparzany przez słońce.