Sosna górska Pal Maleter Pinus mugo Pal Maleter

Odmiana sosny górskiej wyróżniająca się na tle innych miniatur luźnym (za młodu), stożkowatym pokrojem. Z wiekiem roślina sylwetka robi się bardziej zwarta.

Sosna posiada gęsto ułożone na pędzie, średniej długości intensywne jasnozielone, kłujace igły, które na początku maja posiadają, jasny - kremowy kolor.

‘Pal Maleter’ jak na kosodrzewinę rośnie dość szybko, nie zmienia to jednak faktu, że na tle innych krzewów dalej jest to dość powolny wzrost (ok. 12 cm na rok). Po 10 latach osiąga ok.100-120cm wysokości.

Roślina wybitnie światłożądna, lubi stanowiska o pełnym nasłonecznieniu, choć toleruje niewielkie lub krótkie (1-2h dziennie) ocienienie.

Jako roślina pionierska dobrze znosi okresowe niedobory wody i suche, zanieczyszczone powietrze (dużo lepiej niż sosna pospolita), lecz najbardziej lubi wilgotne powietrze, występujące przy zbiornikach wodnych.

Nie ma specjalnych wymagań odnośnie podłoża: toleruje kamieniste, piaszczyste, piaszczysto-gliniaste czy żyzne, przepuszczalne i próchnicze. Zaadaptuje się także na glebach ciężkich i zbitych, byle nie były one podmokłe. Nieodprowadzana woda powoduje gnicie korzeni. Dodatkowo roślina jest tolerancyjna względem pH: od zasadowego po całkiem kwaśne (torfowe).

Sosna górska jest całkowicie mrozoodporna na terenie całego kraju.

Na trzy rzeczy musimy uważać przy uprawie kosówki: absolutnie nie toleruje ona psiego moczu (jak wszystkie iglaki zresztą), cienia i podmokłego podłoża.

Roślina doskonale znosi cięcie, które wykonujemy na wiosennych przyrostach (patrz cięcie).

Jako wyższa roślina ‘Pal Maleter’ ładnie będzie się komponował z innymi strzelistymi egzemplarzami takimi jak sosna czarna ‘Piramidalis’ czy ‘Green Rocket’ lub liściastymi wiązem holenderski ‘Wredei’ czy wierzbą babilońską ‘Tortuosa’.

U podnóży tych smukłych roślin posadzone niższe kopulaste czy krzewiaste rośliny ładnie wypełnią wolną przestrzeń. Rośliny o takim pokroju, które będą dobrze rosły z ‘Pal Maleterem’ to dereń biały np. o biało-pstrych liściach ‘Ivory Halo’, kolorowo kwitnące tawuły (np. gęstokwiatowa, japońska ‘Antony Waterer’ czy ‘Crispa’) i niewymagające w uprawie róże pomarszczone np. ‘Hansa’.

Jako wiosenny akcent można dodać do kompozycji obficie kwitnące tamaryszki i lilaki.

Jeśli lubimy kwitnące towarzystwo, to wybierzmy róże okrywowe (np. ‘The Fairy’ czy ‘Nozomi’) lub pięciornikami krzewiastymi np. 'Abbotswood', 'Goldstar' lub 'Red Ace'. Z bylin wykorzystać można wilczomlecze (mirtowaty czy pstry) lub bodziszki: korzeniaste, czerwone czy wspaniałe.