Robinie to mało wymagające i wytrzymałe na niekorzystne warunki atmosferyczne drzewa, które sprawdzą się za równo w przestrzeni miejskiej jak i niewymagającym ogrodzie przydomowym.
Wygląd
'Umbraculifera' jest niewielkim drzewem ozdobnym, słynącym z geometrycznego kształtu korony. Drzewo zwykle jest szczepione na pniu i to od miejsca szczepienia zależy docelowa wysokość poszczególnych egzemplarzy, która zwykle nie przekracza 4m.
Ta odmiana robinii nie posiada cierni, za z końcem maja obsypuje się licznymi, drobnymi liśćmi tak charakterystycznymi dla tego rodzaju. Jesienią korona przybiera ciepły żółty kolor.
Stanowisko i uprawa
Roślina lubi stanowiska w pełnym słońcu na umiarkowanie wilgotnych, lecz przepuszczalnych dobrze zdrenowanych podłożach. Na suchym stanowisku również będzie rosła, ale wolniej.
Nie ma szczególnych wymagań co do gleby, z powodzeniem może rosnąć na przeciętnej glebie występującej w naszym ogrodzie lub na terenach gdzie dominuje piach.
Jest w pełni mrozoodporna i nie wymaga cięcie - chyba, że u starszych egzemplarzy zdecydujemy się na korektę kształtu, gdyż ich sędziwe gałęzie staja się kruche i łatwo się łamią zniekształcając geometryczny pokrój.
Zastosowanie
Z powodu regularnego kształtu, który pasuje do architektury miast, często jest stosowany w wąskich uliczkach miejskich. Gęsta korona staje się oazą dla małych ptaków, które wiją gniazda między gałęziami i cieszą pięknym śpiewem.
W mieście pod ażurowa koroną można posadzić wytrzymałe i obficie kwitnące tawuły - brzozolistne lub japońskie 'Shirobana' by stworzyć kolorową wczesnoletnią kompozycję.
Jej niewielkie rozmiary i uporządkowana forma doskonale sprawdzi się w minimalistycznym stylu nowoczesnym, gdzie doskonałym kompanem dla będą miękkie trawy ozdobne, które złagodzą jej geometryczny charakter.
Anna Noszka
