Dwa białe paski
Cechą charakterystyczną jodeł są dwa białe paski na spodniej stronie miękkich, zaokrąglonych igieł jodłowych. Wyjątek stanowi jodła kalifornijska, która posiada obustronnie szarozielone igły (z tego powodu nazywana też jodłą jednobarwną). Igły po ścięciu bardzo długo trzymają się gałązek, dlatego też chętnie wykorzystywane są we florystyce do tworzenia stroików świątecznych lub w ogrodnictwie jako stroisz do osłaniania roślin na zimę.
Duże wymagania
Jodły w porównaniu z innymi iglakami mają największe wymagania wilgotnościowe, klimatyczne i powietrzne. Jodły mogą rosnąć na miejscach lekko ocienionych, zwłaszcza w młodym wieku najlepiej się tam czują.
Rośliny te nie znoszą susz i suchego zanieczyszczonego powietrza, dlatego najlepiej sadzić je w pobliżu zbiornika wodnego, gdzie panują dla nich idealne warunki wilgotnościowe. Najbardziej odpowiada im wilgotne (ale nie mokre) i żyzne podłoże o kwaśnym odczynie.
Ciekawe odmiany
Jodły posiadają wiele odmian ozdobnych, od karłowych nie przekraczających 50 cm (j. balsamiczna 'Piccolo' czy j. koreańska 'Cis'), przez stożkowe (j. koreańska 'Blauer Pfiff') do monumentalnych ponad 15 metrowych jodeł górskich czy kalifornijskich.
Zdecydowanie najwięcej ozdobnych odmian posiada jodła koreańska. Najprostsza w uprawie natomiast jest jodła jednobarwna. Godne polecenia są też odmiany jodły górskiej, która również nie jest specjalnie wymagająca a tworzy bardzo ciekawe bryły.
Nad wodę
Duża oferta odmian szczepionych na pniu pozwoli stworzyć nam całą jodłową kolekcje, usytuowaną nad oczkiem wodnym w towarzystwie azalii, klonów palmowych, tawułek czy tojeści kropkowanej. Można zarezerwować dla nich też miejsca na wrzosowisku, jednak w takim zakątku, gdzie wilgotność jest wyższa.