Pochodzące z południa Europy (Półwysep Bałkański i południe Włoch) sosny bośniackie cechują się dużą odpornością na niedobory wody, słabą jakość gleby czy miejskie zanieczyszczone powietrza. Gatunek cechuje też wysoka mrozoodporność, jedynie w najzimniejszych rejonach kraju (okolicach Suwalszczyzny i Podhala) może przemarzać (6a).
Pędy skierowane ku górze
Cechą charakterystyczną gatunku są łukowato wygięte do góry gałęzie, na końcach których zaobserwować możemy większą ilość ciemnozielonych, błyszczących i kłujących igieł. Takie ułożenie gałęzi powoduje, że roślina ma zwarty wygląd i otula swój pień szczelnie zielonym igliwiem, chowając go przed naszym wzrokiem. Innymi słowy sosny bośniackie tworzą bardzo zwarte gęste bryły pięknej zieleni.
Duża dekoracyjność przy niewielkich wymaganiach
By prawidłowo rosnąć, sosna bośniacka niewiele potrzebuje - przede wszystkim pełnego nasłonecznienia, przepuszczalnej, lekko zasadowej gleby i minimum wody.
Źle się natomiast czuje na ciężkiej (gliniastej) glebie, gdzie stagnuje woda. Jeśli w naszym ogrodzie panują takie warunki, musimy przygotować odpowiednio stanowisko. Na dnie wykopanego pod drzewo dołka usypujemy drenaż z kamieni, a ziemię, którą zasypiemy korzenie mieszamy z piachem lub wymienimy na tę z worka, zakupioną w sklepie ogrodniczym. Dzięki temu prostemu zabiegowi roślina będzie się dobrze czuła w naszym „gliniastym” ogrodzie.
Wytrzymała i odporna
Roślina wykazuje również dużą odporność na zasolenie podłoża, dlatego z powodzeniem może być sadzona wzdłuż chodników i podjazdów, gdzie często stosowana jest sól drogowa.
Gatunek nie jest podatny na ataki chorób i szkodników, dlatego - posadzony w odpowiednich warunkach - nie wymaga starannego doglądania i pielęgnowania przez właścicieli ogrodu.
Sosny bośniackie jako jedne z nielicznych iglaków dobrze radzą sobie z zanieczyszczonym miejskim powietrzem. Ich tajemnica tkwi w naturalnym cyklu życiowym, bowiem drzewo średnio co 3-4 lata wymienia wszystkie igły, w których mogą gromadzić się szkodliwe zanieczyszczenia. Roślina po takim „detoksie”, nie ma większych problemów z przyjęciem nowej porcji zanieczyszczeń.
Można przesadzać – nawet w starszym wieku
Jak większość sosen tak i bośniackie posiadają spory system korzeniowy, jednak w tym przypadku dość zwarty, co pozwala na łatwe przesadzanie nawet starszych egzemplarzy.
Jest to dodatkowy powód, dla którego można polecić roślinę początkującym ogrodnikom, którzy z czasem będą chcieli przearanżować swoje pierwsze rabaty.
Wolno rosnące sosny
W obrębie gatunku możemy wybierać większe i mniejsze odmiany, ale warto zaznaczyć, że generalnie sosny bośniackie rosną wolno. Nie musimy się więc martwić, że zdominują nasz ogród.
Największa z nich - forma podstawowa sosny bośniackiej - po 30 latach osiąga zaledwie 5-6m, tworzy ona dość szeroki stożek. Mniejsza i bardziej zwarta jest 'Compact Gem'. Odmiana 'Satellit' z kolei posiada ciekawy wąsko stożkowy, prawie kolumnowy pokrój. Gęstą ciemnozieloną szeroką kolumnę tworzy odmiana 'Horák'.
Najmniejsza spośród sosen bośniackich to miniaturowy, kulisty ‘Schmidtii’, który zmieści się nawet na balkonie czy tarasie, gdyż po 10 latach nie przekracza 30cm wysokości i szerokości.
