Jodły kaukaskie zasłynęły głównie jako popularne choinki bożonarodzeniowe - ich błyszczące igły nie osypuja się szybko jak i świerków. Uprawa w ogrodach jest jednak ograniczona: mają słabą odporności na niskie temperatury i niedobory wody. Posadzone w odpowiednich warunkach, tworzą zwartą bryłę z intensywnie błyszczących igieł, które wyglądają jak „polakierowane”.
Wymagające piękności
Jodły kaukaskie mają swoje wymagania (i to nie małe) zarówno wilgotnościowe, glebowe jak i słoneczne. Preferują stanowiska w pełnym słońcu, wtedy są gęste i zwarte. W półcieniu sobie radzą bez większego problemu, ale wtedy rosną wolniej i mają luźniejszy pokrój.
Drzewa te preferują żyzne, próchnicze, przepuszczalne gleby, bogate w składniki pokarmowe. Gatunek nie toleruje ciężkich gliniastych gleb i suchych jałowych piasków, gdzie choruje, schnie i przemarza. Dodatkowo podłoże musi mieć lekko kwaśny odczyn i być stale wilgotne (na słońcu) lub umiarkowanie wilgotne (w półcieniu).
Ostatnim ważnym elementem będącym kluczem do sukcesu uprawy, to wilgotność powietrza. Roślina lubi wilgotne powietrze, które zapewni jej bliskość oczka wodnego lub większego zbiornika. Iglak źle reaguje na suche zanieczyszczone miejskie powietrze, dlatego nie zalecamy sadzenia go w ogrodach znajdujących się na terenach dużych aglomeracji miejskich.
Uwaga! Może przemarzać
Jak prawie wszystkie jodły, tak i jodły kaukaskie padają często ofiarą wiosennych przymrozków niszczących świeże przyrosty, a nawet całe - młode - rośliny.
Jodły kaukaskie w zdecydowanej większości mogą rosnąć jedynie przy granicy z Niemcami i w północno-zachodniej części Polski lub na ciepłych i osłoniętych stanowiskach (strefa 7A). Najlepsze warunki panują dla nich na Pomorzu Zachodnim. Wyższą odpornością cechuje się odmiana 'Robusta', której zasięg mrozoodporności sięga po Wisłę.
Polakierowane igły
Cechą charakterystyczną jodeł kaukaskich są silnie błyszczące igły, które wyglądają jakby były polakierowane. Igliwie w różnych odcieniach i o różnej długości zawsze jest miękkie w dotyku, z sercowato wciętym wierzchołkiem i matowym spodem w białym kolorze. Miękkie igły czynią je odpowiednimi iglakami do sadzenia w ogrodach, z których korzystają małe dzieci.
Duże i małe
Spośród jodeł kaukaskich możemy wybierać duże i rozłożyste rośliny np. formę podstawową dorastającą do 12m wysokości, lub wąską odmianę 'Robusta' osiągającą 10m wysokości przy jedynie 1m szerokości.
Ciekawą formę przybiera 'Pendula', która posiada ładny płaczący pokrój i osiąga max. 4,5m.
W obrębie gatunku znajdziemy również niewielkie karłowe odmiany, które nie przekraczają 50cm wysokości a ładnie rozrastają się na szerokość np. 'Barabits Compact' dostępną również w formie szczepionej na pniu.
Kolorowo
Grupa - prócz wielu kształtów i rozmiarów - może poszczycić się również dość sporym zróżnicowaniem kolorystycznym. W szkółkach dostaniemy rośliny o ciemnej, intensywnej barwie igieł ('Robusta'), w „zwykłym” zielonym odcieniu ('Barabits Compact'). o jasnozielonych czy raczej żółto-zielonych igłach a także wybarwiające się jesienią na ciepły złoty kolor - 'Golden Spreader'.
Posadzone w towarzystwie
Iglaki nadaje się do tworzenia stałych zimozielonych wypełnień rabat, jako tło dla bylin i małych krzewów czy jako lśniący element rabaty złożonej z samych roślin iglastych.
Rośliny, które będą się dobrze czuły w towarzystwie naszych jodeł to bukszpan wieczniezielony, cis pośredni oraz pospolity, trzmieliny, hortensje i klony palmowe.
Z odmian łatwiejszych w uprawie, rosnących bezproblemowo w większości ogrodów polecić można berberysy Thunberga, tawuły np. brzozolistną, wczesną czy japońską oraz bzy lilaki i szałwię omszoną.
