Robinie to mało wymagające i wytrzymałe na niekorzystne warunki atmosferyczne drzewa, które sprawdzą się za równo w przestrzeni miejskiej jak i niewymagającym ogrodzie przydomowym.

Roślina łatwo się przyjmuje i nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Kupowana w pojemniku może być sadzona w okresie, gdy gleba nie jest zamarznięta (praktycznie więc od marca do listopada).

Jeśli jednak chcemy oszczędzić sobie regularnego podlewania (tak ważnego dla nowo posadzonych roślin), wybierzmy okres wczesnowiosenny lub (jeszcze lepiej) jesienny - jesienią w glebie jest najwięcej wilgoci, słońce i związane z nim parowanie nie jest już tak intensywne.

Terminy sadzenia (kiedy sadzić najlepiej):
od marca do kwietnia lub od sierpnia do listopada
  • 1

    Sprawdź stanowisko

    • 1

      Sprawdź, czy gleba jest

      • ,
      • wilgotna, umiarkowanie wilgotna, sucha lub wytrzymuje suszę,
      • .
    • 2
      Upewnij się, czy stanowisko jest
      słoneczne.
  • 2

    Przygotowanie stanowiska

    • 1

      Odchwaść glebę


      Pozbywamy się dokładnie chwastów, by nie konkurowały z nowo posadzoną rośliną o wodę, światło i składniki pokarmowe. Stosując dodatkowo na rabacie agrowłókninę lub ściółkowanie, ograniczamy znacznie konieczność pielenia chwastów w przyszłości.

      W obrębie stanowiska usuwamy chwasty ręcznie lub chemicznie za pomocą herbicydu.
      Ważne: stosując herbicyd, należy przeczytać informacje dotyczące okresu karencji, by nie zaszkodzić nowej roślinie.

    • 2

      Wykop dołek

      o średnicy 30 cm oraz o głębokości 40 cm

      Dołek musi być na tyle duży, by swobodnie wsadzić tam roślinę i obsypać bryłę korzeniową dookoła ziemią.
      Wygodniej będzie użyć szpadla niż zwykłej łopaty.

    • 3

      Wzrusz glebę na dnie i ścianach dołka

      o wysokości 5~10 cm

      Czynność ułatwi roślinie wrośnięcie korzeniami w glebę, głębiej się też zakorzeni.

      Najprościej będzie mocnymi prostopadłymi pchnięciami naciąć ziemię szpadlem na głębokość połowy długości szpadla.
      Można użyć też wideł, pazurek lub grabi.

  • 3

    Przygotowanie rośliny

    • 1

      Namocz bryłę korzeniową

      na 10~30 min

      Trzymaj całą doniczkę w wiadrze z wodą tak długo, aż bryła korzeniowa dobrze nasiąknie.

    • 2

      Natnij bryłę korzeniową


      Jeśli po wyjęciu rośliny z pojemnika okaże się, że korzenie są mocno zbite i pozwijane, należy naciąć w kilku miejscach bryłę korzeniową sekatorem lub ostrym nożem. Zabieg ten rozluźni korzenie i pozwoli łatwiej przyjąć się roślinie.

    • 3

      Skróć pędy o 1/3


      Cięcie pędów ładnie zagęszcza koronę.

    • 4

      Usuń suche liście oraz uszkodzone pędy


      Zabieg ten ma na celu uzyskanie ładniejszego wyglądu rośliny oraz pozbycie się potencjalnych ognisk chorobotwórczych.

  • 4

    Sadzenie rośliny

    • 1

      Umieść bryłę korzeniową w dołku

      Świeża Ziemia o objętości 15 litrów

      Na dno dołka wysypujemy pierwszą warstwę świeżej ziemi, następnie wkładamy bryłę korzeniową do dołka.

      Niezwykle istotna jest głębokość umiejscowienia bryły w dołku: by nie posadzić rośliny ani zbyt głęboko, ani zbyt płytko. Szyjka korzeniowa - fragment rośliny między korzeniami a pniem - powinna znajdować się na poziomie ziemi.
      W przypadku rośliny z pojemnika, sadzimy ją więc na tej samej głębokości, na jakiej rosła w pojemniku (ewentualnie 3-5cm niżej powierzchni gruntu).

      Zadanie to ułatwi położenie patyka po brzegach dołka, który będzie wyznaczał odpowiednią głębokość umiejscowienia bryły korzeniowej.

    • 2

      Stwórz konstrukcję usztywniającą drzewo


      Drzewo z wyraźnym przewodnikiem i symetryczną koroną należy palikować, by było unieruchomione w ziemi i mogło w sposób niezakłócony tworzyć mocny system korzeniowy i pionowy pień.

      Wokół pnia - w odległości około 30cm od drzewa (czyli poza obrębem bryły korzeniowej) - wbijamy na głębokość ok. 40-50cm pionową konstrukcję złożoną z trzech pali (trzy pale złączone górą) o wysokości ok. 2m - tak, by po wbiciu pali konstrukcja sięgała na wysokości 1,5. Następnie pień łączymy z palami za pomocą szerokiej parcianej taśmy.

      W przypadku mniejszych drzew można użyć jednego krótszego pala, który wbijamy pod kątem 45° tak, że bezpośrednio styka się z pniem na wysokości około 0,5m. Styk pnia i drzewa łączymy za pomocą szerokiej parcianej taśmy.

    • 3

      Zasyp dołek ziemią


      Pierwszą warstwę ziemi wysypaliśmy już na dno dołka. Teraz dosypujemy ją do połowy jego wysokości. Nowe korzenie będą rosły w dół i to im chcemy zapewnić odżywcze podłoże. Resztę dołka - oszczędzając przy okazji - można wypełnić zwykłą ziemią wykopaną z ogrodu.

      Ugniatamy (lekko przydeptujemy) i w razie potrzeby uzupełniamy ziemią.

      Dobrze jest uformować wokół rośliny zagłębienie, szeroką nieckę, która będzie zatrzymywać wodę i ułatwi jej spływanie do korzeni.

    • 4

      Uformuj misę z ziemi wokół dołka


      By podczas podlewania ziemia docierała do korzeni, a nie uciekała bokami, dobrze jest na brzegach zasypanego już dołka uformować misę z ziemi, która będzie zatrzymywała wodę w obrębie bryły korzeniowej.

    • 5

      Podlej obficie


      Roślinę należy obficie podlać (zwłaszcza jeśli sadzisz w środku sezonu!). Po podlaniu ziemia może jeszcze osiąść, odsłaniając korzenie, uzupełnij wtedy braki ziemią.
      Pamiętaj o podlewaniu w pierwszych latach uprawy (pierwsze 2 lata). Obowiązuje zasada: lepiej podlać raz a dobrze niż często a oszczędnie.
      Częste a słabe podlewanie powoduje, że rośliny płycej się korzenią, ponieważ znajdują wilgoć w wyższych partiach podłoża.
      Natomiast rośliny podlewane rzadko, lecz obficie - przeciwnie: głębiej się korzenią.
      Efekt: w późniejszych latach roślin nie trzeba podlewać poza okresami suszy a i w jej trakcie dłużej wytrzymują bez wody.

    • 6

      Usyp warstwę ściółki


      Ściółka ogranicza wzrost chwastów i zapobiega utracie wilgoci z podłoża.