Mieczyki to dość wymagające w uprawie roślin bulwiaste, które bezpiecznej jest wykopać na zimę.
Wygląd
Mieczyki wiosną wytwarzają kępy długich, płaskich trawiastych liści w kolorze intensywne zieleni, od których wywodzi się ich nazwa.
Od lipca do sierpnia roślina zaczyna wypuszczać długie, nawet 120cm pędy kwiatostanowe z ułożonymi dachówkowato – jeden pod drugim – sporymi, dzwonkowatymi kwiatami. Kwiaty posiadają intensywny żółty kolor i rozwijają się stopniowo od dołu do góry.
Na jednym pędzie potrafi rosnąc od 12, do nawet 24 kwiatów, tworząc wrażliwe na urazy, pionowe żółte akcenty w ogrodzie.
Stanowisko i uprawa
Mieczyki jak na ogrodowe piękności przystało posiadają dość wygórowane wymagań, powinno się je uprawiać w żyznej, próchniczej i przepuszczalnej glebie o podwyższonym pH – najlepiej ok. 7. Jak większość roślin bulwiastych, nie lubią stagnującej wody, w której gniją i chorują, jednak wymagają stale wilgotnego stanowiska, nie tolerując suszy.
Stanowisko dla mieczyka powinno być słoneczne i w zacisznym miejscu, gdyż roślina ma tendencje do pokładania się, a silne wiatry mogły by połamać te wspaniałe rośliny. Z tego samego powodu rośliny warto palikować.
Gdy mieczyki przekwitną, dobrze jest pozostawić liście na rabacie, aby mogły same zaschnąć. Liście w kolejnych miesiącach odżywiają bulwy, które zaczynają się rozmnażać i wytwarzać bulwy potomne.
Bulwy naszych mieczyków sadzimy wiosną na przełomie kwietnia i maja gdyż są wrażliwe na niskie temperatury.
Mieczyki najlepiej wykopywać co roku po tym jak zwiędną kwiatostany i zżółkną liście, następnie przechowaną w chłodnym i ciemnym miejscu (ale nie wilgotnym!).
Zastosowanie
Mieczyki pięknie komponują się w swoim własnym towarzystwie posadzone w większej grupie na ogrodowym klombie.
Pojedyncze egzemplarze mogą stać się prawdziwą ozdoba wiejskiej rabata w połączeni z malwami, ostróżkami, daliami oraz pięknymi różami 'Super Dorothy' i 'Golden Gate'.
Anna Noszka
