Klon jawor Acer pseudoplatanus   ·  Jawor

Klon jawor, to szybko rosnące drzewo (w początkowej fazie nawet do 100cm na rok) o wyprostowanym pniu i wysoko osadzoną kulistą koroną.

Liście są spore – ok. 20cm z charakterystycznymi dla klonów klapami. Ich barwa jest ciemnozielona, matowa z wyraźnym, jasnym nerwem i czerwonym lub zielonożółtym (cecha osobnicza), długim ogonkiem liściowym.

W maju młode liście posiadają intensywną, świeżą zieloną barwę, natomiast jesienią wybarwiają się na ciepły pomarańczowożółty kolor.

Spodnia strona liści jest pokryta srebrzystym nalotem, który widać gdy liście są w ruchu.

Roślina kwitnie w maju, po wypuszczeniu liści, dlatego często nie zauważamy drobnych, niepozornych jasnozielonych kwiatów. Owoce z charakterystycznymi skrzydełkami różnią się od pozostałych klonów kątem ich rozwarcie, bowiem w tym przypadku skrzydełka ułożone są pod ostrym kątem.

Cechą charakterystyczną jaworów jest cętkowana kora, przypominająca nieco platany – stąd ich łacińska nazwa pseudoplatanus = fałszywy platan.

Klony jawory to drzewa proste w uprawie. Mają najwyższe spośród klonów wymagania glebowe, lecz pomimo tego dadzą sobie radę na słabszych i przeciętnych glebach ogrodowych. Rośliny najlepiej czują się na stanowiska wilgotnych z żyzną wapienną glebą – wtedy szybko rosną i nie chorują.

Są dość odporne i poradzą sobie na każdej, średnio żyznej i umiarkowanie wilgotnej glebie. Jawory jako jedne z nielicznych mogą rosnąć na kamienistym podłożu.

Młode rośliny wykazują dużą odporność na zacienienie, starsze osobniki najlepiej czują się przy pełnym nasłonecznieniu, ewentualnie w jaśniejszym półcieniu.

Roślinom służy chłodniejsze wilgotne powietrze, nie przepadają za upałami i suchym powietrzem, lecz nawet w takich warunkach drzewa dorastają późnej starości.

Wytrzymują okresową suszę i zanieczyszczone miejskie powietrze, choć są wrażliwe na dużą zawartość ołowiu w glebie i powietrzu . Mogą jednak źle reagować na duże zasolenie gleby.

Jawory są szczególnie podatne na grzybową chorobę zwaną czarną plamistości liści klonu, która objawia się licznymi ok. centymetrowymi plamami na liściach i atakuje osłabione egzemplarze, rosnące w niesprzyjających dla siebie warunkach. Choroba nie prowadzi do zamierania roślin, lecz ma silny wpływ na ich estetykę. Walka z czarną plamistością polega głównie na paleniu porażonych opadłych liści, w których znajdują się zarodniki grzyba.

Rośliny w naszych warunkach są całkowicie mrozoodporne.

Często spotyka, "wszędobylska" roślina, która jest wykorzystywana przez leśników jako domieszka do lasów liściastych i mieszanych.

Ze względu na duże rozmiary polecamy do parków i założeń pałacowych oraz krajobrazowych. Jawor sprawdzi się za równo jako dostojny soliter na parkowej polanie lub posadzony w równym rzędzie pod postacią alei podkreślającej główne osie i drogi w parkach.

Drzewo doskonale nadaje się do założeń naturalistycznych posadzony razem z leszczyną pospolitą, wiązem górskim 'Camperdownii' czy bukiem pospolitym 'Pendula'.