Macierzanki to wytrzymałe na suszę, kwitnące rośliny, które prócz letniego usuwania przekwitłych kwiatostanów, nie wymagają od nas innych zabiegów pielęgnacyjnych.
Wygląd
Macierzanka wczesna 'Pygmaeus' jest niską, płożącą się zimozieloną krzewinką, która osiąga wysokość 5cm. W czerwcu gdy zakwita jej jasnopurpurowe kwiatostany wyrastają ponad ogólna bryłę liści dodając jej ok. 10cm wysokości.
Ze zdrewniałych łodyg, płożących się po podłożu z tzw. "węzłów' wyrastają liście i łodygi kwiatostanowe. Liście choć drobne, są bardzo liczne tworząc zwarty zielony dywan.
Stanowisko i uprawa
Roślina gdy kwitnie lubi wystawę w pełnym słońcu, jednak w późniejszym, letnim okresie lubi pstrokaty lekki cień, dlatego warto obsadzać ją wyższymi, ażurowymi roślinami, które osiągają znaczne rozmiary dopiero pod koniec czerwca.
Macierzanka nie ma specjalnych wymagań co do gleby, choć paradoksalnie lepiej udaje się na tych uboższych, z domieszką piasku.
Bylin nie nawozimy i nie podlewamy. Z wiekiem, jak większość roślin płożących, macierzanka ma tendencje do wyradzania się od środka, dlatego roślina wymaga odmładzania.
Jedynym czasochłonny zabiegiem jest letnie usuwanie kwiatostanów, ważne by ciąć tylko niezdrewniałe części, gdyż zbyt mocno przycięta roślina nie odbije, pozostawiając zaschniętą dziurę w naszym zielonym dywanie.
Roślina jest w pełni mrozoodporna, jednak w bezśnieżne, bardzo mroźne i wietrzne zimy, bez okrycia może nie przetrwać.
Zastosowanie
Królestwem macierzanki są skalniaki, gdzie razem z floksem szydlastym 'Candy Stripes' i 'Amazing Grace' oraz żagwinem ogrodowym i smagliczką skalną tworzą wielokolorowe, niskie plamy drobnych kwiatów.
Macierzanka dzięki swoim upodobaniom do ubogich gleb idealnie nadaje się do zadarniana słonecznych, piaszczystych stanowisk, gdzie inne rośliny nie dają sobie rady - np. pomiędzy luźno ułożonymi w gruncie płytami chodnikowymi.
Anna Noszka
