Roślina kolekcjonerska spotykana głównie w arboretach i ogrodach botanicznych.
Wygląd
Mamutowiec do olbrzymie drzewo dorastające do 130m wysokości, którego pnie u nasady potrafią osiągać 10m średnicy.
Drzewo wytwarza gruby u nasady pień, wyraźnie zwężający się ku górze z miękka w dotyku, łuszczącą się korą w cynamonowo-brązowym kolorze.
Korona jest stożkowata, osadzona na znacznej wysokości. Igły przypominają łuski cyprysika w zielonym lub niebieskozielonym wybarwieniu.
Stanowisko i uprawa
Roślina za wyjątkiem dużych wymagań cieplnych i wilgotności powietrza wydaje się mało wymagająca w uprawie.
Mamutowiec rośnie na wszystkich glebach od gliniastych, po piaszczyste oraz od zasadowych po kwaśne. Tajemnicą jego sukcesu są silne i głęboko rosnące korzenie, które szybko potrafią przedrzeć się przez niesprzyjającą warstwę podłoża, do głębszych partii ziemi.
Roślina lubi słoneczną wystawę.
Drzewa, zwłaszcza młode są wrażliwe na mróz, dlatego warto sadzić je jedynie w łagodnym nadmorskim klimacie, ponieważ srogie zimy, które zdarzają się co jakiś czas, w końcu uśmiercają piękne, dorodne okazy. W Polsce zdarzyło się już, że zmarzły ponad 100 -letnie okazy.
Zastosowanie
Ze względu na duże rozmiary i trudność w przezimowaniu rośliny uprawiane są głównie w ogrodach botanicznych i arboretach pod czujnym okiem specjalistów.
Ze względu na niską mrozoodporność i duże wymagania wilgotnościowe największe okazy w Polsce przetrwały w województwie Zachodniopomorski.
Anna Noszka
