Ciekawa, bo kolumnowa wersja popularnego świerka srebrnego - światłolubnego iglaka, wytrzymałego na zanieczyszczone miejskie powietrze.

Roślina do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje kwaśnego podłoża, które zazwyczaj trzeba jej specjalnie przygotować. Sadzonki dostępne są głównie ukorzenione w doniczce, można więc je sadzić przez cały okres wegetacji, jednak lepiej przyjmą się posadzone wiosną i wczesną jesienią, gdy w podłożu jest więcej wilgoci.
Termin sadzenia (kiedy sadzić najlepiej):
od początku kwietnia do początku sierpnia
  • 1

    Sprawdź stanowisko

    • 1

      Sprawdź, czy gleba jest

      • żyzna, próchnicza, przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta, piaszczysta, uboga lub przeciętna gleba ogrodowa,
      • wilgotna, umiarkowanie wilgotna, sucha lub wytrzymuje suszę,
      • kwaśna, lekko kwaśna, obojętna lub lekko zasadowa.
    • 2
      Upewnij się, czy stanowisko jest
      słoneczne.
  • 2

    Przygotowanie stanowiska

    • 1

      Odchwaść glebę


      Pozbywamy się dokładnie chwastów, by nie konkurowały z nowo posadzoną rośliną o wodę, światło i składniki pokarmowe. Stosując dodatkowo na rabacie agrowłókninę lub ściółkowanie, ograniczamy znacznie konieczność pielenia chwastów w przyszłości.

      W obrębie stanowiska usuwamy chwasty ręcznie lub chemicznie za pomocą herbicydu.
      Ważne: stosując herbicyd, należy przeczytać informacje dotyczące okresu karencji, by nie zaszkodzić nowej roślinie.

    • 2

      Wykop dołek

      o szerokości 40~50 cm oraz o głębokości 40~50 cm

      Dołek musi być na tyle duży, by swobodnie wsadzić tam roślinę i obsypać bryłę korzeniową dookoła ziemią.
      Wygodniej będzie użyć szpadla niż zwykłej łopaty.

    • 3

      Wzrusz glebę na dnie i ścianach dołka

      o głębokości 15 cm

      Czynność ułatwi roślinie wrośnięcie korzeniami w glebę, głębiej się też zakorzeni.

      Najprościej będzie mocnymi prostopadłymi pchnięciami naciąć ziemię szpadlem na głębokość połowy długości szpadla.
      Można użyć też wideł, pazurek lub grabi.

    • 4

      Ulepsz glębę


      Przygotowujemy ziemię, którą wypełnimy najpierw dno, a następnie - już po umieszczeniu bryły korzeniowej - przestrzeń wokół bryły korzeniowej.

      Potrzebujemy świeżą ziemię i kwaśny torf - dostępne w dużych workach w centrach ogrodniczych.
      Składniki mieszamy mniej więcej w proporcji 1:1, tak by torf obniżył pH gleby do wartości poniżej 6 - by upewnić się o pH gleby użyj np. kwasomierza glebowego. Próbkę gleby umieść na zagłębieniu płytki do pomiarów i zakrop płynem Helliga - zabarwienie płynu wskazuje na odczyn gleby.

      Wysyp na dno dołka pierwszą warstwę tak przygotowanego podłoża.

  • 3

    Przygotowanie rośliny

    • 1

      Namocz bryłę korzeniową

      na 15~30 min

      Trzymaj całą doniczkę w wiadrze z wodą tak długo, aż bryła korzeniowa dobrze nasiąknie.

    • 2

      Usuń suche liście oraz uszkodzone pędy


      Zabieg ten ma na celu uzyskanie ładniejszego wyglądu rośliny oraz pozbycie się potencjalnych ognisk chorobotwórczych.

  • 4

    Sadzenie rośliny

    • 1

      Umieść bryłę korzeniową w dołku i zasyp świeżą ziemią


      Pamiętaj, że świeża ziemia powinna być wymieszana z kwaśnym torfem.

    • 2

      Usyp warstwę ściółki

      Kora o wysokości 3~5 cm

      Ściółka ogranicza wzrost chwastów i zapobiega utracie wilgoci z podłoża.

      Kora dodatkowo zakwasza podłoże, zapewniając roślinie odpowiednie pH gleby.

    • 3

      Podlej obficie


      Roślinę należy obficie podlać (zwłaszcza jeśli sadzisz w środku sezonu!). Po podlaniu ziemia może jeszcze osiąść, odsłaniając korzenie, uzupełnij wtedy braki ziemią.
      Pamiętaj o podlewaniu w pierwszych latach uprawy (pierwsze 2 lata). Obowiązuje zasada: lepiej podlać raz a dobrze niż często a oszczędnie.
      Częste a słabe podlewanie powoduje, że rośliny płycej się korzenią, ponieważ znajdują wilgoć w wyższych partiach podłoża.
      Natomiast rośliny podlewane rzadko, lecz obficie - przeciwnie: głębiej się korzenią.
      Efekt: w późniejszych latach roślin nie trzeba podlewać poza okresami suszy a i w jej trakcie dłużej wytrzymują bez wody.