Tawułki Arendsa to zdrowe, długo kwitnące byliny o puszystych kwiatostanach, które przy odpowiedniej wilgotności podłoża są bardzo mało wymagające w uprawie - idealne dla początkujących lub zabieganych ogrodników.
Wygląd
Późną wiosną (w drugiej połowie kwietnia), z ziemi zaczynają wyłaniać się brązowoczerwone pędy liści, które szybko formują zwartą 40cm kępę liściową.
Liście wybarwiają się na zielony kolor, tworząc "puszystą" kępę, pierzastych, mocno powcinanych, sztywnych liści, na cienkich ogonkach.
Pod koniec kwietnia ponad kępę, wyrastają długie - 50cm, sztywne pędy, na których pod koniec czerwca, aż do sierpnia pojawiają się 30cm, puszyste kwiatostany, w różnych kolorach. Na jednej roślinie potrafią pojawiać się białe, kremowe i różowe kwiatostany, które po ścięciu można ładnie zasuszyć.
Liście pozostają zielone do pierwszych przymrozków, dopiero w listopadzie żółkną i zasychają - ważne by pozostawić je do wiosny, to ułatwia roślinie zimowanie.
Stanowisko i uprawa
Tawułka Arendsa preferuje żyzne, próchnicze gleby o lekko kwaśnym lub kwaśnym pH, a jej tolerancja na słońce zależy od wilgotności podłoża.
Na mokrym stanowisku roślina może rosnąć nawet w pełnym słońcu, na suchszym w cieniu, natomiast najlepiej udaje się i kwitnie, na stale lecz umiarkowanie wilgotnym, półcienistym stanowisku.
Tawułki nie lubią skrajności czyli zalewania karpy przez wodę (wymagają przepuszczalnego, zdrenowanego stanowiska) oraz suszy, od której szybko więdną i żółkną im liście.
Byliny posiadają wysoką mrozoodporność (6A), nawet wiosenne przymrozki nie są im straszne, ponieważ po przemarznięciu liści, roślina szybko się regeneruje, co nie ma wpływu na jej obfite kwitnienie. Ważne jest natomiast, aby starsze rośliny, których korzenie się "wypiętrzają" i wystają ponad ziemię podsypać jesienią ziemią lub kompostem.
Pomimo tylu zalet roślina posiada jedną zasadniczą wadę - szybko wyjaławia podłoże, dlatego co 4 - 5 lat należy przesadzać ją w nowe miejsce, a zabieg wykonywany wiosną, warto połączyć z odmładzaniem karpy.
Zastosowanie
Bylina ładnie prezentuje się w naturalistycznych założeniach posadzona wraz z rodgersją kasztanowcolistną i kwitnącą w tym samym okresie funkiami 'Big Daddy' oraz płożącym się po ziemi bluszczem pospolitym.
Roślina może stać się ciekawym uzupełnieniem ocienionych miejsc na wrzosowisku, uatrakcyjniając jego wygląd pomiędzy wiosennym kwitnieniem wrzośców i rododendronów oraz późnoletnim i jesiennym rozkwitem wrzosów.
Ze względu na niewielki rozmiary, tawułka sprawdzi się posadzona w dużej donicy w kompozycji z fioletowo-purpurowymi żurawkami 'Sugar Plum' oraz biało-zieloną turzycą Morową 'Variegata'.
Anna Noszka
