Świerk kłujący Hermann Naue Picea pungens Hermann Naue

Niewielkich rozmiarów roślina, która w młodości posiada nieregularny, lecz zwarty krzaczasto-kulisty pokrój. Z wiekiem roślina wypuszcza przewodniki i wypiętrza się.

Igły są ułożone na pędach w taki sposób, że uwidaczniają zdrewniałą, kremową nasadę, która ładnie kontrastuje ze srebrzystozielonymi igłami. Igły są dość krótkie, kłujące i nastroszone, a po roztarciu zapachem przypominają porzeczkę.

Powolny wzrost iglaka sprawia, że w wieku 10 lat osiąga zaledwie 50cm wysokości i ok. 70cm średnicy, co czyni go jednym z najmniejszych odmian świerka kłującego.

Dodatkową ozdobą są szyszki, które przed dojrzeniem są czerwone, następnie brązowe. Pojawiają się już na młodych egzemplarzach i są zimowym przysmakiem wiewiórek.

Świerk to gatunek wybitnie światłolubny, dlatego sadzić należy go w miejscach o pełnym nasłonecznieniu. Wtedy roślina nie traci dolnych gałęzi, które zasłaniają pień od samej postawy, utrzymując zwarty i regularny pokrój.

Drzewo może rosnąć na suchszym, jałowym i piaszczystym podłożu, choć najbardziej lubi gleby żyzne, głębokie, bogate w próchnicę (rozłożone substancje organiczne tj. liście, gałęzie czy korzenie) o znacznej wilgotności – zwłaszcza młode rośliny. Gdy roślina po 2-3 latach wytworzy solidny system korzeniowy, sięgający głębszych warstw, jej podlewanie nie jest już tak istotne.

Świerk najchętniej rośnie na glebie lekko kwaśnej, ale radzi sobie też na zasadowej.

Roślina jest wytrzymała na zanieczyszczone miejskie powietrze, nadaje się więc do zieleni miejskiej. Jest całkowicie mrozoodporna.

Dzięki niewielkim rozmiarom i ładnemu zwartemu pokrojowi roślina będzie się dobrze prezentowała w małych ogrodach, w kompozycjach strukturalnych i kolorystycznych, a także w ogrodzie skalnym.

Dekoracyjne szyszki czynią tę roślinę ciekawostką, dobrze jest więc umieścić ją na przodzie rabaty lub w miejscu, gdzie będzie można podziwiać ją z bliska (np. blisko słonecznego tarasu). Malutkiego świerka można uprawiać także w pojemniku.

W większym ogrodzie skalnym w towarzystwie świerka pojawić się modrzew europejski 'Puli', jałowiec pospolity 'Spotty Spreader' czy wybarwiająca się zimą na złoto sosna górska 'Carsten'. Z kwitnących roślin posadzić możemy żółtą smagliczkę górską, białego zawilca wielkokwiatowego czy różowego ukwapa dwupiennego. Do rabaty możemy dodać również ulubione dzwonki i zawciągi, które zawsze ładnie prezentują się w towarzystwie kamieni.