Kwitnienie tej odmiany nie jest zbyt spektakularne, delikatne kwiaty są bowiem bladoróżowe. Za to 'Little Princess' dobrze umacnia osypującą się ziemię na pochyłych terenach, posiada bowiem zwarty i gęsty system korzeniowy.
Wygląd
Krzew osiąga ok. 50-60cm wysokości i prezentuje ładny, zwarty, płaskokulisty pokrój - nawet nieprzycinany.
Pędy ma silnie rozgałęzione, liście - małe (drobniejsze niż u odmian żółtolistnych) i eliptyczne, ostro zakończone, zielone. Jesienią ładnie przebarwiają się na złotopomarańczowo.
Różowe kwiaty wyrastają na nowych - tegorocznych - pędach, zebrane są w płaskie małe baldachy. Okres kwitnienia przypada w lecie od czerwca do sierpnia.
Stanowisko i uprawa
'Little Princess' - jak wszystkie tawuły japońskie - jest rośliną łatwą w uprawie i wytrzymałą: tolerancyjną odnośnie gleby, odporną na warunki miejsce, suszę, szkodniki i choroby. Jest w pełni mrozoodporna.
Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, poradzi sobie także w półcieniu. Na stanowiskach mniej nasłonecznionych może słabiej kwitnąć.
Nie ma wymagań odnośnie gleby. Toleruje właściwie wszystkie ogrodowe gleby, najlepiej jednak przygotować stanowisko żyzne, lekko wilgotne. Nie znosi ciężkich i podmokłych terenów.
Tawułom japońskim służy silne cięcie. Wczesną wiosną zaleca się skracać pędy, co pobudza je do lepszego krzewienia się, nadaje zwarty pokrój i wpływa korzystnie na intensywność kwitnienia (patrz cięcie). Usuwanie przekwitłych kwiatostanów przedłuża kwitnienie. Po głównym kwitnieniu krzew można także uformować w zgrabną półkulę.
Zastosowanie
'Little Princess' stosowana jest jako roślina okrywowa, jest doskonała na obwódki i - jak zostało wspomniane - do umacniania skarp.
Ze względu na dużą odporność polecana jest do zieleni publicznej i do parków. Jej niewielkie rozmiary i zwarty system korzeniowy czynią ją nie tylko dobrą rośliną na skarpy, ale także świetną do skalniaków oraz pojemników na tarasy i balkony.
'Little Princess' świetnie sprawdzi się też na rabatach z bylinami. "Poduchy" tawuły posadzić można naprzemienne z kępami rozchodników okazałych ('Matrona') a luki między kępami tych roślin wypełnić rozplenicą japońską ('Hameln', 'Autumn Magic'), która nada kompozycji lekkości (uwaga: trawa nie jest w pełni mrozoodporna). Zestawienie takie długi czas jest atrakcyjne: w pierwszej połowie lata różowe kwiaty zapewni tawuła, a w drugiej - rozchodnik i japońska trawa: baldachy tego pierwszego i "puszki" rozplenice zdobić będą rabatę aż do późnej jesieni, kiedy to tawuła przyjmie pomarańczowy kolor. Rośliny te pasują do siebie rozmiarami i pokrojem.
Inne byliny, które będą się ładnie komponowały z tawułą na słonecznej wystawie to: różne odmiany bodziszków (wspaniały, czerwony i korzeniasty), szałwia omszona (zarówno kwitnąca na fioletowo, jak i na biało) czy purpurowe żurawki. Wszystkie wymienione rośliny kwitną w podobnym czasie. Byliny, które zapewnią następstwo kwiatów to: odętka wirginijska, przetaczniki kłosowe i marcinki.
Zawsze dobrze wyglądają różne odmiany tawuł japońskich posadzone razem. Grupę taką z 'Little Princess' stworzyć mogą te o jasnym ulistnieniu 'Golden Princess', 'Goldflame', 'Goldmound', a także malutki 'Japanese Dwarf' czy pierzasta 'Crispa'. Stworzymy w ten sposób atrakcyjną kompozycję. Krzewy podsadzić możemy niebieskimi jałowcami płożącymi ('Blue Chip', 'Wiltonii', 'Bar Harbor').
Tawuły japońskie są cennym uzupełnieniem wrzosowisk, uatrakcyjniają je bowiem w pierwszej połowie lata.