Rododendrony zwane u nas różanecznikami to zimozielone krzewy - cenione przede wszystkim za spektakularne wiosenne kwitnienie. Wymagają osłoniętych kwaśne podłoże i osłoniętych cienistych stanowisk - jednak 'Caroline Allbrook' radzi sobie z pełnym nasłonecznieniem. Odmiana pochodzi z grupy różanecznika jakuszimańskiego, która charakteryzuje się wolniejszym wzrostem, bardziej zwartym pokrojem a często też większą odpornością na słońce.
Wygląd
Różanecznik 'Caroline Allbrook' to wolno rosnący krzew o zimozielonych liściach. Dorasta jedynie do 100cm wysokości przy większej szerokości (120cm). Posiada zwarty spłaszczony pokrój.
Największą ozdobą są duże biało-lila kwiaty z żółto-zielonym wzorkiem w środku płatków. Brzeg płatków jest przepięknie pofalowany, nadaje kwiatom romantycznego wyglądu. Zebrane są razem po kilkanaście na szczytach pędów, tworząc okazałe kuliste kwiatostany. Odmiana kwitnie od połowy maja.
Ozdobne są także liście: duże, grube, skórzaste, błyszczące, zimozielone o eliptycznym kształcie, zimą nie opadają, lecz zwijają się w rurki.
Stanowisko i uprawa
Rododendrony wymagają specyficznych warunków uprawy. Preferują cieniste zaciszne miejsca osłonięte od wiatru - najlepiej o podwyższonej wilgotności. Różanieczniki - w przeciwieństwie do azalii wielkokwiatowych i japońskich - źle rosną na słońcu. Lubią widny cień czyli taki, jaki panuje pod koronami wysokich drzew (takich, które głęboko się korzenią jak sosny czy jodły). Na stanowiskach, gdzie jest mniej słońca, rośliny lepiej zimują i dłużej kwitną. Odmiana 'Schneekrone' radzi sobie jednak z większym nasłonecznieniem. Ważne, by podłoże było stale umiarkowanie wilgotne. Nie wolno doprowadzać do przesuszenia bryły korzeniowej. Rośliny dobrze czują się nad wodą.
Wymagają gleby przepuszczalnej (próchniczej lub piaszczysto-gliniastej), żyznej o odczynie kwaśnym (o pH: 3,5-4,5). Uprawa nie uda się na glebach zasadowych, ciężkich, zbitych a także na zbyt piaszczystych i jałowych (należy je poprawić przed posadzeniem).
Różaneczniki mają delikatny system korzeniowy i nie lubią przekopywania ziemi w obrębie ich korzeni (nie wolno przydeptywać korzeni w czasie sadzenia - patrz sadzenie).
Rośliny zimą często cierpią z powodu suszy fizjologicznej i od wysuszających wiatrów - warto jest osłaniać. Pąki kwiatowe mogą być uszkadzane przez wiosenne przymrozki. System korzeniowy zawsze wymaga osłony - najlepiej korą sosnową, która chroni i przed przemarzaniem, i przed wysychaniem. Zwijające się liście zimą są zjawiskiem naturalnym - w ten sposób krzew ogranicza transpirację wody i lepiej znosi niskie temperatury.
Nie są to rośliny żarłoczne, bardzo źle znoszą zasolenie podłoża - należy je umiarkowanie nawozić (patrz nawożenie).
Zastosowanie
Rododendrony to cenne rośliny, które zachwycają wiosną kwiatami. Są one jedną z głównych składowych wrzosowisk i ogrodu japońskiego, malowniczo wyglądają posadzone nad wodą - odbicie krzewów w lustrze wody podwaja liczbę kwiatów w ogrodzie. W ogrodzie japońskim rododendrony sadzimy razem z klonami japońskimi ('Atropurpureum' czy 'Dissectum Nigrum'), funkiami i tawułkami. Na wrzosowisku - razem z azaliami japońskimi, pierisami, kiścieniami, bażynami czy modrzewnicą.
Na stanowiskach półcienistych do różaneczników dołączyć mogą derenie białe takie jak białoobrzeżona 'Sibirica Variegata' czy żółta 'Aurea'. Z bylin warto dołączyć okazałe rodgersje kasztanowcolistne, parzydło leśne, pluskwice (np. o bordowych liściach 'Black Negligee') i bergenię sercowatą.
Jeśli lubimy trawy ozdobne, sięgnąć możemy po turzyce o kolorowych liściach (sztywna 'Aurea', 'Ice Dance' czy 'Evergold').
Anna Noszka
