Wszechstronna i popularna sosna, która często znajdujemy na zakupionych przez nas działkach. Roślina silna, wytrzymała i niewybredna, którą można wkomponować do większość stylów ogrodowych.
Wygląd
Trudno opisać „typową” sosnę, ponieważ w zależności od warunków świetlnych, jakie panują może przybierać ona różną formę. Te rosnące samotnie, dobrze oświetlone każdej strony są krępe, przysadziste i gęste od samej nasady. Drzewa rosnące w grupie, szybciej wyciągają się do góry, gubią dolne gałęzi i tworzą wysoko osadzoną, niewielką koronę w kształcie parasola.
Sosna osiąga od 15 do 30m wysokości - tempo jej wzrostu jest szybkie, gdyż po 10 latach osiąga 3-4m. Cechą wspólną dorosłych egzemplarzy jest pomarańczowa spękana kora, łuszcząca się płatami.
Igły sosny pospolitej są sztywne i kłujące, dość długie - osiągają od 5 do 9cm, zielone lub pokryte lekkim, schodzącym pod naciskiem palca srebrnym nalotem, zebrane po dwie w pęczku (sosny dwuigielne).
Roślina wytwarza liczne początkowo zielone, później
brązowe szyszki, które każdy z nas nie raz wrzucał do ogniska.
Stanowisko i uprawa
Sosny są wybitnie światłożądne. Rośliny rosnące w cieniu są rachityczne, powyginane i przerzedzone oraz częściej chorują.
Dobrze radzą sobie w upale, są bardzo wytrzymałe na suszę. Źle znoszą natomiast zanieczyszczenia powietrza.
Cechuje je niezwykła tolerancyjna odnośnie gleby: rośną na ubogich glebach, piaszczystych, kamienistych, torfowych czy nawet bagiennych - o różnym pH.
Choć preferują podłoże o lekko kwaśnym czy kwaśnym pH, to sprytne rośliny - posadzone w glebie o obojętnym czy lekko zasadowym pH - samodzielnie je zakwaszają za pomocą własnych igieł, które tworzą u ich stóp naturalną ściółkę.
Problemem w uprawie sosny zwyczajnej jest podatność na choroby - zwłaszcza na osutkę sosny, która atakuje szczególnie młode rośliny.
Sosna jest drzewem bogatym w żywicę - cięcie pędów powoduje obfity „płacz” i brudzi nasze ścieżki, rabaty i wszystko, co się pod nią znajduje. Dlatego najlepiej zabieg ten wykonywać na młodych wiosennych przyrostach
Zastosowanie
Sosnę z powodzeniem możemy wykorzystywać do założeń naturalistycznych i w alpinariach.
Gdy posiadamy pojedyncze egzemplarze w ogrodzie, w celu dodania im koloru możemy obsadzić je niskimi, kwitnącymi roślinami - sezonowymi: tulipanami, szafirkami, serduszkami lub trwałymi: tojeścią kropkowaną, przywrotnikiem ostroklapowym czy szałwią omszoną.
Na takiej działce można też z powodzeniem założyć wrzosowisko z udziałem azalii, rododendronów, wrzosów, wrzośców i pierisów.
Sosna pospolita odnajdzie się również w ogrodzie japońskim formowana na smagane wiatrem bonsai w towarzystwie większych kamieni, bambusów i rozpinanych na stelażach miłorzębach japońskich np. 'Horizontalis'.
Informacje ekstra
Roślina ma szerokie zastosowanie w lecznictwie chorób górnych dróg oddechowych - produkuje się z niej olejki do inhalacji. Za pomocom sosnowych igieł leczy się również drogi moczowe, wytwarza olejki do kąpieli dla reumatyków, a żywicę wykorzystuje się do produkcji terpentyny, olejków eterycznych oraz maści.
Z majowych, młodych przyrostów zasypanych cukrem w prosty, domowy sposób wytwarza się syrop na kaszel i przeziębienie.
Ze względu na dużą wytrzymałość na niekorzystne warunki glebowe i niskie temperatury oraz niewielki koszt produkcji sosna zwyczajna często jest wykorzystana jako podkładka dla innych szczepionych iglaków.
Anna Noszka
