Świerk kłujący Koster Picea pungens Koster  ·  Świerk srebrny

Młode rośliny posiadają nieregularną luźniejszą bryłę, starsze egzemplarze tworzą zwarte i gęste stożki z charakterystycznymi poziomymi piętrami.

Gałęzie rosnące równolegle do podłoża pokryte są sztywnymi, krótkimi -2,5cm - kłującymi srebrzystymi igłami, które ułożone są promieniście, tworząc gęste "szczotki".

Roślina w wieku 10 lat osiąga od 3 do 4m wysokości z docelowych 10m.

Drzewo utrzymuje intensywną zielono-srebrną barwę igieł przez cały rok, a wybarwienie w chłodnym srebrzystym tonie jest tym intensywniejsze im więcej słońca zapewnimy roślinie.

Świerk to gatunek wybitnie światłolubny, dlatego sadzić należy go w miejscach o pełnym nasłonecznieniu. Wtedy roślina nie traci dolnych gałęzi, które zasłaniają pień od samej postawy, utrzymując zwarty i regularny pokrój.

Drzewo może rosnąć na suchszym, jałowym i piaszczystym podłożu, choć najbardziej lubi gleby żyzne, głębokie, bogate w próchnicę (rozłożone substancje organiczne tj. liście, gałęzie czy korzenie) o znacznej wilgotności – zwłaszcza młode rośliny. Gdy roślina po 2-3 latach wytworzy solidny system korzeniowy, sięgający głębszych warstw, jej podlewanie nie jest już tak istotne.

Świerk najchętniej rośnie na glebie lekko kwaśnej, ale radzi sobie też na zasadowej.

Roślina jest wytrzymała na zanieczyszczone miejskie powietrze, nadaje się więc do zieleni miejskiej. Jest całkowicie mrozoodporna.

Roślina ładnie prezentuje się zarówno posadzona jako soliter jak i w otoczeniu barwnych krzewów i kwitnących bylin.

Wdzięcznym towarzystwem dla 'Kostera' będą kwitnące floksy wiechowate, jeżówki purpurowe i hortensje bukietowe np. 'Vanille Fraise'.

W kompozycji z krzewami warto sięgnąć po kolorowe rośliny takie jak żółtolistny dereń biały 'Aurea' lub biało-pstry 'Elegantissima', ładnie będą też kontrastrowała bordowa pęcherznica kalinolistna 'Diabolo' lub inne bordowe odmiany.