Wiciokrzew Henry' ego Lonicera henryi   ·  Suchodrzew

Wiciokrzew Henry' ego to szybko rosnące pnącze, które osiąga maksymalnie 3m wysokości. Roślina cechuje się dość szybkim tempem wzrostu i przyrasta ok. 1m rocznie.

Na cienkich, dość elastycznych pędach pojawiają się ciemnozielone, błyszczące, wydłużone liście z wyraźnie zaostrzonym wierzchołkiem. Pnącze nie zrzuca na zimę liści, co stanowi jego dodatkowy atut.

W czerwcu i lipcu roślina pokrywa się licznymi i charakterystycznymi dla wiciokrzewów rurkowatymi kwiatami. Kwiaty po rozwinięciu mają ciemną, purpurową barwę.

Od września na roślinie zaczynają pojawiać się kuliste, ciemnofioletowe owoce, wabiące ptaki do naszego ogrodu. Owoce te nie są trujące lecz zjedzone w większej ilości mogą przysporzyć problemów żołądkowych.

Roślina najobficiej kwitnie na stanowisku w pełnym słońcu, niestety takie stanowiska narażają to zimozielone pnącze na zimowe wysychanie lub przemarzanie, dlatego bezpiecznej jest je sadzić na stanowisku półcienistym.

Wiciokrzew nie jest wybredny co do gleby, lecz dla obfitego kwitnienia najlepiej zapewnić mu żyzne przepuszczalne i wilgotne, lecz nie mokre (!) podłoże. Roślina nie lubi stagnującej wody.

Roślina owija się podpór, a nie czepia tak jak bluszcz, dlatego musimy zapewnić mu podpory i siatki, po których będzie mógł się piąć.

Roślina nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, w tym cięcia, choć przeprowadzone wiosną nie szkodzi roślinie.

Pnącze dzięki niewielkim rozmiarom i dobrej reakcji na przycinanie idealnie nadaje się do uprawy pojemnikowej na balkonach i tarasach.

W małych i dużych ogrodach można stosować je do osłaniania murów i altan. Łatwo też stworzyć z jego udziałem rabatę obsadzając jego nasadę hortensją bukietową 'Magical Moonlight', miskantem chińskim 'Morning Light' oraz dostojną pluskwica groniastą. W ten sposób zapewnimy kwitnące towarzystwo dla wiciokrzewu, przez cały okres, w którym wypuszcza on swoje kwiaty.

Prowadzony bez podpory doskonale sprawdza się jako kwitnąca roślina okrywowa.