Świerk biały Alberta Globe Picea glauca Alberta Globe

Karłowa odmiana świerka białego, która posiada regularny, bardzo gęsty półkulisty pokrój, u starszych egzemplarzy może się lekko wyciągać i przybrać stożkowatą formę.

Cecha charakterystyczną tej grupy roślin są miękkie – w tym przypadku zielone – igły, przypominające liście wrzosu (dlatego często spotykamy się ze stwierdzeniem, że któryś świerk biały posiada wrzosowate liście). Igły te są ułożone promieniście na, krótkich - paro centymetrowych - pędach, które tworzą nierównomierną zieloną powierzchnię bez wykształconego przewodnika.

'Alberta Globe' to bardzo wolno rosnąca odmiana, która po 10 latach osiąga 40 – 50cm wysokości. Starsze egzemplarze rzadko kiedy przekraczają 80cm.

Igły rośliny są dość długie - od 6 do 9cm – wiosną przybierają intensywnie zielony świeży kolor, z czasem jednak ciemnieją.

Świerki białe lubią stanowiska w pełnym słońcu, lecz tolerują niewielkie, parogodzinne zacienienie.

Podobnie jak świerki kłujące, tak i świerki białe nie są wybredne w stosunku do gleby, choć najpiękniej i najzdrowiej rosną na żyznych, wilgotnych glebach.

Młode rośliny z nierozwiniętym jeszcze systemem korzeniowym wymagają podlewania i stanowiska od umiarkowanie wilgotnego po wilgotne. Starsze drzewa posiadają silnie rozwinięty i głęboki system korzeniowy, dlatego dobrze radzą sobie na suchszych i mniej żyznych glebach.

Świerk biały najlepiej udaje się przy wilgotnym powietrzu i regularnym podlewaniu, wtedy jest rzadziej atakowany przez szkodniki.

Na roślinie mogą pojawiać się wybujałe pędy ("rewersje"), wystające poza ogólny zarys zielonej bryły - należy je usunąć, by nie zagłuszyły odmiany szlachetniej.

Roślina dobrze znosi cięcie i formowanie oraz jest w pełni mrozoodporna.

Iglak w miejscach nieosłoniętych w bezśnieżne i mroźne zimy może być wysuszany przez wiatr, czego efektem jest wiosenne gubienie igieł. Aby tego uniknąć, zimą, gdy nie ma śniegu i świeci słońce, osłaniajmy rośliny zwłaszcza od strony południowej (lub wybierajmy dla nich stanowiska osłonięte).

Świerki białe jak większość roślin zimozielonych jest narażona na zjawisko suszy fizjologicznej, dlatego pamiętajmy o podlewaniu ich zimą i na przedwiośniu.

Roślina dzięki niewielkim rozmiarom doskonale nadaje się do małych ogrodów przydomowych, na wrzosowiska czy do skrzyń na balkonach czy tarasach.

Niewielki iglak również dobrze będzie wyglądał na skalniakach i w alpinariach.

Tworząc rabatę z udziałem świerka białego 'Albera Globe' pamiętajmy, że roślina lubi kwaśną glebę, dlatego najprostszym rozwiązaniem będzie stworzenie kompozycji z roślin kwasolubnych.

Na przygotowanej rabacie o niskim pH obok świerka posadzić możemy pęcherznicę kalinolistną 'Diabolo' o pięknych bordowych liściach, przebarwiającą się zimą na złoto sosnę górską 'Carsten' oraz ulubione berberysy Thunberga czy kwitnące przez całe lato hortensje bukietowe i dębolistne.