Świerk biały Echniformis Picea glauca Echniformis

Karłowa odmiana świerka białego, która posiada poduszkowaty pokrój. Charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem nie przekraczającym 2cm na rok, w wyniku czego po 10 latach osiąga zaledwie 30cm wysokości i szerokości.

Starsze 20-30 letnie okazy dorastają do 50cm wysokości i 1m wysokości, tworząc wyraźne półkule.

Prócz kształtu, odmianę wyróżniają również igły – lekko kłujące – sztywne, które wyglądają jakby po deszczu lekko się zbiły i przykleiły do pędów.

Kolor igieł jest ciemnozielony w lekko niebieskawej w chłodnej tonacji.

Świerki białe lubią stanowiska w pełnym słońcu, lecz tolerują niewielkie, parogodzinne zacienienie. Mogą więc rosnąć w lekkim półcieniu.

Podobnie jak świerki kłujące, tak i świerki białe nie są wybredne w stosunku do gleby, choć najpiękniej i najzdrowiej rosną na żyznych, wilgotnych glebach.

Młode rośliny z nierozwiniętym jeszcze systemem korzeniowym wymagają podlewania i stanowiska od umiarkowanie wilgotnego po wilgotne. Starsze drzewa posiadają silnie rozwinięty i głęboki system korzeniowy, dlatego dobrze radzą sobie na suchszych i mniej żyznych glebach.

Świerk biały najlepiej udaje się przy wilgotnym powietrzu i regularnym podlewaniu, wtedy jest rzadziej atakowany przez szkodniki.

Na roślinie mogą pojawiać się wybujałe pędy ("rewersje"), wystające poza ogólny zarys zielonej bryły - należy je usunąć, by nie zagłuszyły odmiany szlachetniej.

Roślina dobrze znosi cięcie i formowanie oraz jest w pełni mrozoodporna.

Iglak w miejscach nieosłoniętych w bezśnieżne i mroźne zimy może być wysuszany przez wiatr, czego efektem jest wiosenne gubienie igieł. Aby tego uniknąć, zimą, gdy nie ma śniegu i świeci słońce, osłaniajmy rośliny zwłaszcza od strony południowej (lub wybierajmy dla nich stanowiska osłonięte).

Świerki białe jak większość roślin zimozielonych jest narażona na zjawisko suszy fizjologicznej, dlatego pamiętajmy o podlewaniu ich zimą i na przedwiośniu.

Małe rozmiary i ciekawy, naturalnie stożkowaty pokrój sprawiają, że roślina ma szeroki zakres zastosowania: od rabat mieszanych, wrzosowisk, kompozycji w skrzyniach balkonowych po skalniaki, alpinaria, ogrody formalne czy te w japońskim lub w nowoczesnym stylu.

Roślina dobrze będzie wyglądała posadzona w alpinarium z innymi górskimi gatunkami takimi jak sosny czarne w odmianie 'Green Rocket', 'Brepo' czy 'Pyramidalis', sosny górskie 'Gnom' czy 'Allgau', jodły kalifornijskie czy rośliny kwitnące tj. pierwiosnki ząbkowane, przylaszczki pospolite, ubiorek wieczniezielony czy pięciornik krwisty.