Cis pośredni Wojtek Taxus media Wojtek

'Wojtek' osiąga od 3 do 4m wysokości oraz do 1m szerokości. Za młodu posiada wąski, kolumnowy pokrój, z czasem rozrasta się na boki. Po 10 latach osiąga ok. 2m wysokości i 0,5m szerokości

Z wiekiem rośliny stają się szerokokolumnowe czy nawet odwrotnie stożkowate: góra jest szersza od podstawy.

Starsze rozrośnięte iglaki, wyglądają jak złożone z kilku mniejszych roślin posadzonych blisko siebie, co razem z pokrojem, roślina odziedziczyła po cisie 'Hicksii'.

To co różni te dwie odmiany to ich szerokość - 'Wojtek' jest zdecydowanie węższy, a gałęzie rosnące na szczycie są luźniej ułożone, tworząc bardziej ażurowe wykończenie. Ponadto 'Hicksii' jest odmianą żeńską, 'Wojtek' to odmiana męska, nie zawiązuje więc czerwonych owoców.

Na wyprostowanych, rosnących niemal pionowo gałęziach igły wyrastają dookoła gałązki dają efekt nastroszenia. Te znajdujące się na dolnych, bardziej poziomych gałęziach, skierowane są ukośnie do góry.

Są miękkie, ciemnozielone i błyszczące, osiągając długość zaledwie 2cm, drobniejsze niż u cisów pospolitych.

Cisy pośrednie jako mieszańce dwóch gatunków posiadają większą odporność na niskie temperatury niż popularne cisy pospolite. Dlatego ta odmiana z powodzeniem możne być sadzona na terenie całego kraju.

Gleba powinna być bogata w wapń, żyzna, próchnicza, przepuszczalna i stale wilgotna. Roślina najlepiej czuje się w bliskim sąsiedztwie zbiorników wodnych, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza.

'Wojtek' dobrze rośnie w słońcu, półcieniu czy całkowitym zacienieniu, choć stopień nasłonecznienia ma wpływ na wzrost i pokrój rośliny. Egzemplarze posadzone w słońcu czy półcieniu posiadają wierzchołki stojące "na baczność", natomiast te rosnące w cieniu mają tendencję do rozchylania się na boki.

Najlepiej wyglądają więc rośliny rosnące w pełnym słońcu - są proste, gęste i zwarte. Przy dużym nasłonecznieniu należy zapewnić roślinie wilgotne podłoże.

Rośliny rosnące na słonecznym stanowisku i jałowej glebie wymagają częstego zraszania w porannych lub wieczornych godzinach, by zrekompensować im niedobór wilgoci w powietrzu.

Nie należy obawiać się uprawy cisa, ponieważ jest to roślina, która dostosuje się do warunków panujących w większości ogrodów, lecz trzeba się liczyć z tym, że posadzona w niekorzystnych będzie bardziej podatna na ataki chorób i szkodników.

O cisach - i wszystkich zimozielonych roślinach - szczególnie należy pamiętać jesienią, zimą i na przedwiośniu, gdyż narażone są one na zjawisko suszy fizjologicznej.

Odmiana dobrze znosi zanieczyszczone miejskie powietrze.

'Wojtek' ze względu na swój zwarty, kolumnowy pokrój i bardzo dobrą regenerację po cięciu polecany jest do stosowania na zimozielone żywopłoty, zarówno te strzyżone jak i nieformowane. Jeśli zdecydujemy się na taki ciemnozielony żywopłot w naszym ogrodzie, sadźmy rośliny w rzędzie co 40cm.

Te same cechy sprawiają, że możemy zastosować roślinę, jako materiał do tworzenia własnych rzeźb ogrodowych.

Tworząc rabatę z udziałem cisa pośredniego 'Wojtek', wybierajmy rośliny o podobnych wymaganiach siedliskowych i wilgotnościowych.

W pełnym słońcu - ewentualnie półcieniu - na wilgotnej i obojętne (lub zasadowej) glebie, obok naszego cisa dobrze będą się czuły okazałe kaliny japońskie (strefa 6A) czy bardziej wytrzymałe na chłód kaliny koralowe, purpurowe i dekoracyjnie powykręcane buki pospolite 'Purple Fountain', 'Pendula Purpurea' czy 'Tortuosa Purpurea' oraz obficie kwitnące tawuły (np. japońska czy gęstokwiatowa).

Inne iglaki, które będą dobrze się czuły na takiej niekwaśnej rabacie, to jodła jednobarwna (syn. j. kalifornijska), sosna czarna czy jałowiec sabiński.

Wielbiciele bylin mogą dosadzić do rabaty liatre kłosową, tojeść kropkowaną czy kolorowe kosaćce.