Łatwa w uprawie bylina o małych wymaganiach glebowych i wodnych, która nie wymaga szczególnej uwagi podczas uprawy.
Wygląd
Wilczomlecz pstry to wytrzymała roślina tworząca gęste zielone kępy wysokości 40cm i szerokość 60cm, które dodatkowo od kwietnia do czerwca pokrywają się żółtym kwieciem.
Pod koniec marca na rabacie można zauważyć wiosenne ożywienie wywołane pojawiającymi się młodymi pędami rosnącymi z podziemnych kłączy wilczomlecza. Roślina do końca kwietnia formuje zwartą bryłę wyprostowanych łodyg, pokrytych lancetowatymi liśćmi, tworzącymi charakterystyczne piętra (skrętoległe ułożenie liści).
Na szczycie łodyg pod koniec kwietnia pojawiają się pierwsze kwiatostany, które są drobne i niepozorne - to rosnące pod nimi liście dają ciekawy efekt żółtego "kwitnienia", tworząc płaskie palbachy. Bylina praktycznie do końca czerwca tworzy żółtą kopułę.
Po kwitnieniu (zwłaszcza jeśli ją przytniemy), roślina utrzymuje zwarty pokrój i zielony kolor, aż do jesieni, kiedy to ładnie wybarwia się na czerwony kolor.
Stanowisko i uprawa
Roślinie lubi stanowiska o silnym nasłonecznieniu, w takich miejscach obficie kwitnie i zdrowo rośnie, udaje się również posadzona w lekkim półcieniu.
Wilczomlecz nie ma specjalnych wymagań co do gleby, należy pamiętać jednak, że preferuje lekkie, przepuszczalne podłoże, które się łatwo nagrzewają. Lubi wapno w podłożu i najlepiej czuje się na glebach o pH od obojętnego po lekko zasadowe.
Dobrze rośnie na każdej glebie ogrodowej, nawet tej piaszczystej i kamienistej, nie toleruje jednak gliniastego, ciężkiego i zimnego podłoża.
Ważne jest by po kwitnięciu silnie przyciąć roślinę, co ładnie ją zagęści i wzmocni oraz ograniczy ryzyko niekontrolowanego rozsiewania się byliny po ogrodzie.
Bylina nie wymaga częstego nawożenia, warto co jakiś czas wiosną podsypać ją kompostem, a przy sadzeniu wymieszać ziemię ze sporą dawką tego naturalnego nawozu oraz wapnem, gdy nie posiadamy naturalnie zasadowej ziemi.
Zastosowanie
Roślina sprawdzi się na suchych, niewymagających rabatach, gdzie stawiamy na kolor, a nie kwiaty. W połączeniu z czyśćcem wełnistym czy rogownicą kutnerowatą stworzy atrakcyjne przez cały sezon barwne plamy, przypominające miły w dotyku dywan.
Wilczomlecz bardzo dobrze nadaje się do podsadzania rozłożystych roślin, zwłaszcza zimozielonych, gdzie w połączeniu z tulipanami i kosaćcami posadzonymi u stóp sosen górskich czy jałowców płożących np. srebrzystego 'Grey Pearl' lub zielonego 'Bar Harbor', stworzą atrakcyjną wiosną kompozycję.
Ta wytrzymała na suszę roślina odnajdzie się również na skalniakach i kwitnących murkach kwiatowych posadzona razem z szałwią omszoną, kocimiętką, bergenią sercowatą, floksem szydlastym 'Candy Stripes' oraz częściej podlewaną tojeścią kropkowaną.
Ładny, zwarty pokrój i spore rozmiary sprawia, że wilczomlecz pstry ładnie będzie wyglądała w połączeniu z ozdobnymi, niewysokimi krzewami o kolorowych liściach takimi jak berberysy Thunberga 'Admiration', 'Bagatelle' czy ciekawie przebarwiający się jesienią 'Green Carpet'.
Uwaga na!
Zraniona bylina wytwarza trujący mleczny sok, który w kontakcie ze skórą działa drażniąco i może wywoływać reakcje alergiczne oraz podrażnienia, a w przypadku dostania się do oka również zapalenie spojówki.
Sok po spożyciu jest trujący, dlatego pracując przy tej roślinie zawsze stosujmy rękawice ochronne, a jeśli z ogrodu korzystają dzieci, pilnujmy, by nie zainteresowały się rośliną.