Karłowa odmiana o małych wymaganiach glebowych, nie przysporzy kłopotów w uprawie. Roślina cieszy nasze oczy piękną zielenią igieł w sezonie, a zimą ciepłym złotym kolorem.
Wygląd
‘Zundert’ to karłowa forma sosny górskiej o krzewiastym, nieco zaokrąglonym pokroju. Jej gałęzie pokryte są zielonymi, dość długimi, kłującymi igłami, które przez większą część roku posiadają zieloną barwę. Późną jesienią i zimą pod wpływem niskich temperatury igły wybarwiają się na żółty kolor.
Odmiana cechuje się stosunkowo powolnym wzrostem, gdyż po 10 latach osiąga ok. 100cm z docelowych 150cm wysokości i szerokości.
W szkółkach często spotykana jest w formie szczepionej na pniu (wysokość zależy od miejsca szczepienia) z gęstą zaokrągloną koroną.
Stanowisko i uprawa
Roślina wybitnie światłożądna, lubi stanowiska o pełnym nasłonecznieniu, choć toleruje niewielkie lub krótkie (1-2h dziennie) ocienienie.
Jako roślina pionierska dobrze znosi okresowe niedobory wody i suche, zanieczyszczone powietrze (dużo lepiej niż sosna pospolita), lecz najbardziej lubi wilgotne powietrze, występujące przy zbiornikach wodnych.
Nie ma specjalnych wymagań odnośnie podłoża: toleruje kamieniste, piaszczyste, piaszczysto-gliniaste czy żyzne, przepuszczalne i próchnicze. Zaadaptuje się także na glebach ciężkich i zbitych, byle nie były one podmokłe. Nieodprowadzana woda powoduje gnicie korzeni. Dodatkowo roślina jest tolerancyjna względem pH: od zasadowego po całkiem kwaśne (torfowe).
Sosna górska jest całkowicie mrozoodporna na terenie całego kraju.
Na trzy rzeczy musimy uważać przy uprawie kosówki: absolutnie nie toleruje ona psiego moczu (jak wszystkie iglaki zresztą), cienia i podmokłego podłoża.
Roślina doskonale znosi cięcie, które wykonujemy na wiosennych przyrostach (patrz cięcie).
Zastosowanie
Odmianę ‘Zundert’ z powodzeniem można stosować nie tylko na skalnikach, wrzosowiskach czy podjazdach, ale też jako jeden z elementów rabaty mieszanej.
Jeśli chcemy uzyskać ciekawy efekt połączmy sosnę z „płaczącą” formą jałowca pospolitego ‘Hornibrookii’, delikatnie powiewającymi na wietrze miskantami np. miskantem chiński ‘Gracillimus’ czy ‘Graziella’ oraz stale złotymi odmianami iglaków tj. cyprysik groszkowy ‘Filifera Aurea’ czy jałowiec pospolity ‘Depressa Aurea’.
Kolorowym uzupełnieniem rabaty stać się mogą odcinające się na tle roślin iglastych kwitnące wrzosy i wrzośce oraz silnie cięte derenie np. dereń biały ‘Sibirica’, posiadający jaskrawo czerwone pędy, ciekawie prezentujące się zimą w bezlistnym stanie.
Na większych rabatach możemy pokusić się o wkomponowanie do założenia brzozy brodawkowatej np. ‘Youngii’ czy brzozy pożytecznej ‘Doorendos’ o pięknych białych pniach.
Warto wiedzieć
Niskie odmiany sosen - i innych iglaków - szczególnie narażone są na 'zraszanie' moczem psów, co skutkować będzie żółknięciem i opadaniem igieł, wypalając dziury w zwartej bryle zieleni - największej zalecie krzewów.
Gdy nie jesteśmy w stanie odpowiednio zabezpieczyć drzewka, tak by nie zostało uszkodzone przez naszego pupila wybierajmy rośliny dostępne w formie piennej (szczepione na pniach), ich igły nie będę narażone na kontakt z moczem.