Jałowiec płożący Douglasii Juniperus horizontalis Douglasii

Jest to płasko płożący się krzew o silnym wzroście: w wieku 10 lat dorasta do 15cm wysokości i 2m szerokości. Doskonały jako roślina okrywowa, jego pędy nisko ścielą się po podłożu. Końcówki są łukowato wygięte ku górze, luźno rozgałęzione.

Igły ma stalowoniebieskie, występują tylko w wewnętrznej części rośliny. Jesienią przybierają odcienie śliwki i purpury.

Jałowiec płożący to roślina wybitnie światłolubna. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, w klimacie suchym i gorącym. Nie lubi miejsc cienistych o dużej wilgotności powietrza.

Doskonale rośnie prawie na każdej glebie, jedynie ciężkie i mokre podłoże nie jest dla niego odpowiednie. Lepiej będzie się czuł na jałowych, przepuszczalnych i piaszczystych terenach, a nawet skalistych.Tolerancyjny pod względem pH, najlepiej rośnie na stanowiskach o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie.

Młode rośliny należy ściółkować korą bądź sadzić w macie, gdyż jest to roślina, która nie lubi konkurencji. Źle rośnie w miejscach zachwaszczonych, dlatego należy systematycznie pielić rabatę. Także bliska obecność trawnika może spowodować słabszy wzrost.

W uprawie jest to roślina o bardzo niewielkich wymaganiach, nie sprawia kłopotów. Odporna na szkodniki i choroby roślin. Jedynie nadmierne podlewanie i nawożenie może osłabić kondycję młodych osobników. Ze względu na płytki system korzeniowy nie polecamy również przesadzać starszych roślin.

Znosi warunki miejskie i zanieczyszczenia powietrza. Zastosowanie znajduje na terenach przemysłowych. Jest w pełni mrozoodporny, toleruje nasze mroźne zimy.

Jest odmiana typowo roślina okrywowa, idealnie nadaje się na skalniaki i skarpy. Z czasem tworzy zwarte gęste powierzchnie. Pięknie wygląda przy kamiennych murkach i naturalnych ścieżkach.

Tworzy niepowtarzalne kompozycje na słonecznych skalniakach wraz z niskimi kwitnącymi roślinami: płomykami szydlastymi, ubiorkiem wieczniezielonym, żagwinem ogrodowym oraz kontrastującymi berberysami 'Bagatelle', 'Atropurpurea Nana'. Dodatkowym wiosenny akcentem będą rośliny cebulowe: tulipany, narcyzy, szafirki, krokusy. Na stanowiskach bardzo suchych posadźmy jałowca z większą grupą kostrzewy popielatej, lawendy, przegorzanów pospolitych.

Odmian wspaniale wygląda w większych grupach, szczególnie na rabatach z wrzosami i wrzoścami, gdzie tworzy zwarte powierzchnie. Atrakcyjnie prezentuje się zimą, kiedy to przebarwia igły na purpurowo śliwkowy kolor. Taka zmienna kolorystyka wpływa na dekoracyjność ogrodu zwłaszcza zimą.

Nadaje się również do pojemników, dobrze znosi suszę i nawet na bardzo nasłonecznionych tarasach i balkonach świetnie sobie poradzi.